dinsdag 21 juni 2022

Vertrokken bij Kees en Marion.Al vroeg gestopt op mooie plek.

 Vanmorgen rond elf uur was de fiets weer startklaar voor het vervolg van de tocht.


               De fiets gaat de poort uit samen met zijn berijder.


 Er moest eerst nog  een reparatie verricht worden want de voorband stond helemaal slap toen ik het rijwiel uit de schuur haalde.
Kees heeft de binnenband door een emmer water gehaald en toch geen gat gevonden, maar intussen had ik er maar vast een nieuwe binnenband opgelegd voor alle zekerheid.
Een beetje gesleutel dus tijdens het inpakken.





            Kees hielp nog even met het voorwiel dat er niet goed in zat.



Arrivederci en petje af voor Marion en Kees, zo helemaal ingeburgerd in Agrano!




Het was met vierentwintig versnellingen in plaats van drie toch wel gemakkelijker fietsen moet ik zeggen.
Het ging veelal naar beneden maar er waren ook een paar felle beklimmingen bij waar ik normaal zou lopen, maar nu kon ik op de fiets blijven.

Hè hè, het zweet breekt me weer uit op het moment terwijl ik zit op mijn nieuwe kampeerplek, die ik vanmiddag om drie uur al betrok. 






Niet omdat ik moe was of genoeg had van het fietsen, maar het is zo'n mooie plek waar niet meteen allemaal muggen op me afstormden.
Nee, ik had zelfs even de illusie dat er geen ongedierte was.
Maar dat is waarschijnlijk nergens meer het geval.

Eigenlijk was mijn vizier gericht op het oratorium dat vorige week woensdag mij gastvrijheid bood.


          
                   Het oratorium.

Dit blijkt nog maar drie kilometer verder te liggen.
Maar mijn keuze viel op iets nieuws en bij het uitpakken was ik er al meteen blij mee: De boter die ik dacht bij me te hebben is in de koelkast van Marion en Kees blijven liggen en van hieruit zijn de winkels niet ver. Dus, tent opgezet, spullen erin en boter wezen kopen in het stadje dat ik net achter me gelaten had.
Ja, want je weet, zonder boter is het eten voor mij veel minder lekker.



                Even terug naar de LIDL.


Er was vandaag natuurlijk ook weer tijd voor koffie, in de vorm van een creatieve cappuccino.




Intussen is het tien over zeven, mijn zweetbui is weer gaan liggen. Af en toe waait het een beetje en de lucht betrekt.
Onweersbuien worden verwacht, dus de buitentent moet er maar overheen blijven.

De definitieve beslissing over het vervolg van de reis is nog niet gevallen. Van hieruit kan het nog alle kanten op.

T o t   m o r g e n

                  A    d o m a n i  .


Geen opmerkingen:

Een reactie posten