Goedenavond, Buona Sera.
Vanmorgen klonken er christelijke geluiden door in onze binnenplaats.
Een blik vanaf het balkon leverde dit tafereel.
Een soort processie dus.
Interessant om het te filmen, maar nóg interessanter om er zelf aan deel te nemen, dus stoof ik snel naar beneden en even later liep ik vroom met de stoet mee door de straten van Agrano. Na tien minuten gingen we de kerk in en daar gingen de gebeden nog tien minuten door tot iedereen naar huis ging.
Navraag aan één van de volgers leverde op dat deze processie eens per jaar gehouden wordt rond deze tijd.
Erika vertelde later toen ik terug was dat er ook anderssoortige processies zijn die meer om Maria draaien.
Het handwerk van Marion moet een groot gordijn worden.
Het is een samenstelling van verschillende onderdelen.
Elk van deze vijf vertoonde onderdelen heeft ze apart gemaakt.
Het zijn er in totaal tweeëntwintig en die is ze nu aan elkaar aan het zetten.
Hier hangen er al negentien van de tweeëntwintig.
Straks wordt het geheel dan weer gehecht aan het stuk dat ze klaar heeft.
Er was een soort kunst- en handwerkmarkt.
Kees en Marion hebben er wat rondgeneusd en ik heb even opgetreden.
Opgetreden zonder klompen en zonder bonte trui.
Van de negen spreukenbordjes die ik bij me heb is er één in het Italiaans en ik laat er ook nog één zien in het Nederlands en één in het Frans.
Net als gisteren was er hier voor mij ook te weinig te doen qua publiek.
Na een half uur gingen we op een terrasje met uitzicht op het Lago Maggiore zitten genieten van een bordje fish and chips en een drankje erbij.
En ondertussen weeg ik in mijn gevoel het vervolg van de reis af sinds ik het doel heb bereikt van het bezoek aan deze mensen en aan de herders.
In Roemenië ken ik iemand en in Bulgarije ook. Een heel avontuur om daar nog heen te fietsen, maar er ligt ook mijn eigen plek in de Ardèche, Les Costilles, waar een deel van mijn leven ligt dat ook zijn vervolg moet krijgen.
Om daar te komen kan ik of de Alpen weer oversteken (2000 meter hoog) of een grote zwaai maken via de Middellandse Zee.
Als ik hier over een paar dagen wegfiets zal de beslissing genomen worden over het vervolg van de zomer.
Ondertussen is Marion al bijna klaar met het vastnaaien van de tweeëntwintig stukken aan het stuk dat al gereed is.
En nu is ze helemaal klaar. Zie hier het tussenresultaat.
En hierna wordt er nog aan doorgewerkt, er komt nog van alles aan, maar de grootte van het gordijn is ongeveer zo.
Een goed vervolg van deze avond is mijn wens.
B u o n a S e r a .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten