Toen het drie uur was zag ik een mooie plek: een groot stuk open veld tegen een bosrand aan.
In de hoek een schaduw die groeiende is.
Een mooi punt om de rest van de dag door te brengen en andere dingen te doen zoals puzzelen en met de trui verder gaan.
En dan uitzicht op bergen die spannend met de toppen een beetje in de wolken hangen.
Daarvoor was het een paar uurtjes relaxed fietsen door het dal van de rivier die uiteindelijk richting de Col du Mont Cénis leidt.
Maar mogelijk besluit ik in Susa over een kilometer of tien nog een andere alpendoorgang te nemen. Via Briançon, de hoogste stad van Frankrijk, kan ook.
Een kasteel trok aan mijn gezicht voorbij.
Ook was er onderweg weer een Mac Donald's bij een winkelcentrum waar ik levensmiddelen mocht kopen.
Fietsen waren er genoeg te koop. Maar ik heb er al een.
Vandaag heb ik lang geslapen.
Het was al bijna half negen toen ik de tentrits opende.
En wat zag ik?
Een konijn zat vlak voor mijn neus en had net als die haas van gisteren niet de neiging om weg te vluchten.
Helaas stond mijn telefoon nog uit.
Toen deze vijf minuten later wel gebruiksklaar was was het konijn nog wel in het zicht, maar niet meer zo dichtbij.
Gisteravond nog eens bekeken wat er bij die insectennetten geschreven staat, die ik eergisteren in groten getale passeerde.
Popillia japonica staat er in rode letters en dat betekent Japanse kever.
Naslag leverde op dat de larven ervan heel schadelijk zijn voor gewassen op vochtige grond en dat ze in Europa alleen nog maar in Noord Italië te vinden zijn.
Een artikel uit 2015.
Gelukkig hebben ze mij vandaag niet lastig gevallen, zoals gisteravond het geval was.
Inmiddels is het half tien en nog net even licht om nog wat te doen.
Een prettige voortzetting van deze avond is gewenst.
B u o n a S e r a t a.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten