woensdag 8 juni 2022

Met de schrik vrij gekomen. Spelen in Aosta met weinig contact met het publiek.

 B u o n a    S e r a-- ---- -- --G o e d e n a v o n d.

Zeven voor negen is het alweer.
Vandaag schafte de pot weer eens spinazie en er was verse boter bij, koud uit de winkel die ik op weg terug hierheen bezocht.
Het was gezellig genoeg gisteren in Aosta om er vandaag weer eens heen te gaan. Maar het viel tegen met het optreden. Er was weinig animo voor mij vanuit het publiek, iets wat ik de laatste jaren bijna altijd overal gewend ben.
Maar heb wel goed mijn Italiaanse repertoire kunnen oefenen. Er zijn weer drie nummers vanuit mijn onderbewuste teruggekomen.

Maar eerder leek het er even op dat ik me vandaag met hele andere dingen bezig zou moeten houden.
Komend uit de Mac Donald's vanmorgen sloeg de smartphone ongeveer op tilt.
Er was plots niks meer mee te beginnen, deed rare dingen en was ook niet uit te krijgen.
Ik zag het al voor me een nieuwe telefoon aan te moeten schaffen.
Als er iets met de smartphone is is het altijd meteen Piet die ik om raad vraag en die een oplossing weet. Maar die kon ik er nu niet mee bereiken.
In een telefooncel lukte het ook in eerste instantie niet, maar toen ben ik eerst maar een café in gegaan.
Telefoons kunnen het soms ineens weer gaan doen, maar dat was daar ook nog niet het geval.
Het enige wat ik kon doen was de simkaart
er uit halen.
En warempel, ineens werd ie weer de ouwe.
 Wat zijn we toch afhankelijk tegenwoordig van deze apparatuur.
Er was ook een tijd dan ging ik gewoon een half jaar fietsen terwijl de vrienden op de hoogte werden gehouden door ansichtkaarten of ( soms hele lange) brieven.
Dat ging allemaal prima zo en ik voelde me even verbonden met de achterban als nu.

Maar het is toch wel prachtig om aan de mensen foto's en filmpjes te kunnen sturen.
Hier zijn er een paar van vandaag:




         Gemaakt van kastanjehout.




Het beeld was te vinden vlakbij de historische uitgang van de stad.





Er stond ook nog een maquette bij 






Iets verderop was deze oude poort te vinden:




Bovenstaand plaatje heeft Piet op de webcam gevonden ongeveer tegelijkertijd toen ik er een foto van maakte.




Op de foto van de webcam zie je ook een enorme plataan, en deze had ik uitgekozen om mijn fiets tegenaan te parkeren.




In het centrum van de stad trof ik deze winkel:


Bij deze gelegenheid wordt het Engels even gebruikt, maar het viel mij op dat in deze omgeving het Frans de tweede taal is.
Bij alle belangrijke aanduidingen wordt het Frans mede gebruikt en soms zelfs staat het alleen in het Frans.


             Een voorbeeld 



Bij navraag blijkt dit te maken te hebben met de Eerste Wereldoorlog.
Het is ook alleen in de buurt van Aosta.



Natuurlijk waren er vandaag ook weer prachtige luchten.



Een enkele drup viel er vanmiddag uit, maar verder heb ik het op één bui na nog steeds droog gehouden in Italië, terwijl ik van noodweer lees.

Kwart voor tien.
De duisternis valt en het begint fris te worden in mijn T-shirt.
Ga gauw de tent in.

B u o n a    N o t t e                  W e l t e r u s t e n   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten