zaterdag 11 juni 2022

Piano, piano. Langzaam maar zeker komen we in de buurt van de schapen.

 B u o n a   S e r a .


Alweer kwart over acht. Mijn lange broek en mijn T-shirt met lange mouwen weer aan om de vliegen te weerstaan.
Je zou zeggen,zesenzeventig kilometer moet toch in één dag kunnen.
Toch is morgen de derde en laatste dag op weg naar de schapen (en de ezels en de herders)
Nu zijn er nog acht komma zes kilometer te gaan, letterlijk want het gaat de hoogte in en dat betekent lopen en duwen, zoals ik zojuist de laatste drie kilometer ook al gedaan heb.
Daarvoor was het allemaal vrij vlak langs de rivier op, dus goed te doen, zonder te hoeven zweten met dit warme weer.
Een flinke wind zorgde ervoor dat ik het hoofd koel kon houden.



               Het rivierdal ontstegen.


 Een pittoresk dorpje werd door mij uitverkozen voor de koffiepauze.


Vanaf dit terras waren alle ogen gericht op een indrukwekkend kasteel, dat ik onderweg ook al voor me op zag doemen.





Met een kabelbaan kon je naar boven.


Toen ik daar zat op dat terras voelde ik me wat opgelaten tussen allemaal nette mensen die vooral kwamen om te eten, want het was al half één toen ik daar ging zitten aan een tafel voor zes personen terwijl de andere tafels heel snel bezet raakten.
Ik vond ook dat mijn short veel te vies was en aan mijn donkere  T-shirt zag je dat niet, maar rook je het waarschijnlijk wel.
Mijn voornemen ontstond om bij gelegenheid iets nieuws te kopen en van een donkere kleur.

En vandaag werd dit voornemen al ingewilligd in de supermarkt waar ik boodschappen deed.


Zo ben ik zeker weer een week netjes en bij Kees en Marion kan ik de andere spullen ongetwijfeld een wasbeurt geven.

Nog even terugkomend op het pittoreske dorpje Bard van het kasteel en het terras. Daar was ook een fonteintje met poëtische teksten erbij.


Links staat er:"Bard en zijn fonteinen".

Onder de foto staat:

"                Water

Je komt voorbij......loopt in de straat.....
Hoeveel fonteinen heb je gezien?
Hoeveel belang hecht je aan de plek waar je je bevindt?
De landschappen die je kunt bewonderen tijdens je reizen zijn mogelijk door mijn aanwezigheid of mijn afwezigheid.
        
                  Roberto Parmagnani.


Een ander gedicht stond er ook.



Weest vloeibaar zoals ik
Ik pas me aan aan alle bassins
Zonder zelf dat bassin te zijn.
Ik blijf wie ik ben
Altijd en overal.

Vanmiddag bij ballonvaarders een kijkje gaan nemen.



Meteen toen ik mijn fiets er neerzette kwam al een man zeer belangstellend op me af.
Al voor ik bovenstaande foto kon maken kreeg ik al koffie aangeboden en ook een sticker die mooi op één van mijn nieuwe klompen past.


Het was een gezellige ontspannen boel daar.



Maar het eind van deze fietsdag was het voor mij dus nog even flink aanpoten, of beter helling trekken.
Tot ik deze plek zag.


Alvorens de tent op te zetten heb ik hier zeker een half uur zitten uitzweten.
Kleine muggen vielen me lastig en later heel veel vliegen en nu zie ik ook alweer duizenden mieren die mijn bord aan het schoonmaken zijn.
Maar in de tent heb ik een uur geleden een razzia gehouden en al het gevleugelte eruit gebonjourd.
Het wordt ongetwijfeld weer een rustige nacht. De maan die driekwart is knipoogt naar mij en is het daarmee eens.
Vogels hoor je trouwens helemaal niet nu.
Tot slot nog het programma voor morgen.


8,6 kilometer dus tot het dorp waar ze een huis hebben, maar waar de schapen zijn dat moet ik morgen eerst vragen.

B u o n a   N o t t e   .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten