De bel rinkelde van de binnenplaats. Naar beneden kijkend zagen we Erika praten met een man, beladen met een grote tas,waaruit hij koopwaar aanbood.
Erika keek naar ons op het balkon en Marion begreep meteen dat zij graag had dat wij erbij kwamen.
Natuurlijk, we wilden haar wel ontlasten en ik dacht ,wie weet kan ik wel iets vinden waar ik iets aan heb.
Erika was toen snel naar binnen gegaan en de man pakte gretig van allerhande spullen uit die Marion moest kopen.
Helaas voor de man was ze niet over te halen, maar mijn oog viel op een spierwit T-shirt en zo liep de man iets minder teleurgesteld de poort uit dan zonder mijn aankoop.
Kees, die later thuiskwam zag al meteen dat het een bekend merk T-shirt is, mijn aankoop: Kappa.
Hij was een rondje wezen rijden van een paar uur op zijn racefiets en had op zijn kleding een voor ossenaren bekende naam.
Marion en ik waren vandaag vooral weer te vinden aan de handwerktafel.
Marion in nu tierelantijntjes aan het maken voor onder het haakwerk.
En in mijn trui komen kleine rondjes in het maagdelijke wit.
Morgen ga ik waarschijnlijk deze mensen weer verlaten en zoals ik nu mijn gevoel heb gaat de tocht op huis aan, dat wil zeggen richting de Ardèche, waar mijn plekje alweer negen maanden onbewoond is.
De bedoeling is de Alpen dan weer over te steken, maar nu in westelijke richting.
Via de Middellandse Zee kan ook, maar dat is een heel end om.
Het kan ook nog dat ik alsnog de stoute schoenen aantrek en naar het oosten fiets. De ideeën kunnen nog veranderen.
Morgen lees je wel hoe de uiteindelijke beslissing gaat worden.
B u o n a S e r a
A d o m a n i .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten