zaterdag 19 december 2020

De rode kaart.

 Vandaag rond drie uur werd ik in Wageningen van het (speel)veld gestuurd door twee voorbij komende  mannen op wie TOEZICHT te lezen was.
Dit was wel het minste wat ik verwachtte. Ik maak het gelukkig zelden mee, en in Wageningen al heel lang geleden, nog in de tijd van de guldens. Toen zou ik bij herhaling honderd gulden boete krijgen en bij een daarop volgend vergrijp kostte dat mijn accordeon.
Toen werd mijn naam genoteerd en meer gegevens.
Dit was gelukkig nu niet het geval.
Over een jaartje, als het weer tijd voor Wageningen wordt kan ik met een gerust hart de arena weer betreden.

De rode kaart werd me uitgereikt juist toen ik in een goed gesprek verwikkeld was met een zekere Harmen, die hier woont.
We hadden het bijvoorbeeld over één van mijn bordjes die bij de koffer stonden: d  e     w  a  a  r h e i d    i s    s o m s    t e      w a a r   o m    m o o i    t e    z i j n.

En wat is waar eigenlijk? Sommige zaken kunnen vandaag waar zijn en morgen weer niet.
Maar we stelden vast dat er in alles wel een kern van waarheid zit.
 
Ook vertelde ik hem dat Wageningen voor mij de prettigste plaats in Nederland is om te spelen en dat hier de ontmoetingen met mensen zo spontaan en gemakkelijk gaan. Zoals die met hem nu.
Op zijn vraag welke plaats dan tweede werd antwoordde ik Tiel.

En toen kwam onverwachts de domper.
Mijn artiestenbestaan blijft toch vogelvrij.
Het was even slikken.

Toen ik nog wel dacht heel Wageningen voor mijn voeten te hebben ben ik rond half twaalf begonnen te spelen tegenover vriend Dick, die hier in zijn Bleie Wei heel veel soorten biologische kaas verkoopt.






Kerstliedjes maar ook veel kinderliedjes voor het ruim aanwezige kleine grut

Daar werd ik ook aangesproken door Toos en Paul.
Zij  hebben  een huis in de Ardèche en kennen mij van de markt van Lamastre.
Ze hadden een  Frans verzoeknummer.

Rond half vier weer op de fiets met gemengde gevoelens die werden verzacht door de mensen rond en naast de kraam van Dick, toen ik er afscheid nam.
Ook de buurkramen hadden mijn muziek gezellig gevonden en hopen me een volgend keer weer te zien.

Het eind van dit verhaal is het begin van deze dag.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten