Bang het niet aan te kunnen temidden van een wereld van activiteiten, gericht op groter en op meer.
Het enkelvoud staat op het spel
Ik moet adem kunnen halen tussen het groene gras en mijn kleuren.
Niet willen wat morgen eigenlijk moet en vandaag nog niet gedaan is.
Goedenavond.
In de snikhitte van mijn bovenkamer, maar wel met een volle buik.
Het was boerenkool met spekjes, dat de kachel klaarstoomde.
Nu mag deze weer rusten tot morgenochtend.
Vandaag bood er zich vanuit mijn binnenste geen markt of supermarkt aan om daar kerstliedjes te spelen.
Een kaarsje verlichtte mijn eerste handelingen.
Het was een prachtig zonnetje dat de dag inzette
Na het ontbijt wat rommelen tussen het breien door en toen kwam onverwachts André.
Wat al zo goed als zeker was gaat definitief door: Hij wordt binnenkort mijn vaste buurman.
Toen hij weg was las ik het bericht dat Erik op de koffie wilde komen om met mij cryptogrammen op te lossen.
Zoals gewoonlijk weer heel gezellig.
Nu, zeven uur, begint het avondprogramma.
Bye bye, tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten