Besluiteloos.

 Er zijn van die dagen dat  ik het niet weet, dat ik er niet uitkom welke stappen te ondernemen.

Vandaag vrijdag met het vierkeuzemenu wat betreft markten viel er niet veel te kiezen, want er werd regen verwacht, vooral in de middag.

Even dacht ik vanmorgen toen het licht aan het worden was aan Grave.

Maar daar is de markt nu op een ongezellig plein. Bovendien zuidoosten wind, dus pal ertegen in om er te komen.

Nee nee, zeker niet, maar wel, bedacht ik, zou het ideaal zijn om nu naar een vriendin te fietsen in het westen van het land.

Gisteren hadden we er het met apps nog over gehad  dat ik binnenkort maar weer eens een tijdje bij haar in Berkel Rodenrijs moest komen logeren.

Nou, na de kerst, schreef ik, maar vanmorgen dacht ik:" Hé, dat zou nu ook mooi kunnen".

Zo'n snelle omslag in mijn gedachtewereld komt vaker voor, maar dit keer heb ik over de uitvoering ervan te lang geaarzeld.

Het werd een onrustige ochtend van ja,nee,ja,nee,ja en tenslotte nee.

Jammer van die wind die niet zó vaak zuidoost is, maar nu komt wel zometeen de ontmoeting met een andere vriendin die gisteren schreef dat ze vandaag na haar werk zo rond half zeven zou kunnen komen eventueel, zonder vast te leggen.

Die halve afspraak is nu een hele geworden en elk ogenblik verwacht ik haar .

De sperziebonenen met aardappelen, hier nog in voorbereiding zijn inmiddels ongeveer gaar op de kachel en wachten op mijn gaste.

Vanmiddag wel naar Oss geweest want er moesten veel boodschappen gedaan worden, vanmorgen had ik nog maar twee sneetjes bij mijn ontbijt, normaal is dat zeker zes.

En nu werd dat gecombineerd met een bezoek aan Erik.

Een prettige avond gewenst.