Tegen de avond in het halfdonker hout
getransplanteerd van binnen naar buiten.
Dat is een werkje dat nog kan zonder dat je daar het volle daglicht bij nodig hebt, zoals met breien.
Maar eigenlijk toch wel. Het hout is een overwinteringsplek voor wespen en hommels.
Menigeen heb ik hier al rond zien vliegen bij vorige transplantaties. Maar nu ging het ineens prik, auw auw auw, toen ik een plankje toe wilde voegen aan de houtstapel boven de kachel.
Het deed flink zeer. Geen azijn in huis.
Een uur later vermeldde ik het gebeuren aan een vriendin die uitzuigen aanraadde. Maar ja, dat zal nu weinig effect meer hebben.
Duidelijk is in ieder geval:"Je moet geen slapende wespen wakker maken."
Verder verliep de dag vreedzaam in een mistige, mystieke sfeer.
De oude houtstapel die boven de kachel genoeg gedroogd is, is nu naast de kachel terechtgekomen. Er zat heel veel gruis tussen en tijdens het opruimen gaf dat op de vloer een vreselijke bende.
Maar nu kun je van de vloer weer eten en boven de kachel ligt er een nieuwe stapel weer bij te drogen.
En bij dit alles kijkt mijn hyacint toe.
En nu nog even lachen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten