Aan repareren heb ik een broertje dood, maar mijn voorwiel piepte zo verschrikkelijk dat het zeer deed aan mijn oren.
Na het vinden van mijn verblijfplaats voor komende nacht ben ik dapper toch maar aan het sleutelen gegaan.
Het kwam uit dat het wiel er ook beter ingezet moest worden. De remmen kwamen op de band terecht en niet op de velg.
Dit laatste is nu in ieder geval verbeterd, en morgen horen we wel hoe het met de pieperij gesteld is.
Mijn ijzeren ros is na de reparatie even een ligfiets geworden.
Het was een prachtig rustig bos waar ik vannacht prima kon slapen, ondanks dat het vrij koud was. Maar op deze vrije plaats kon ik vanmorgen uitgebreid het vuur aan mijn schenen leggen.
De zon was er ook al meteen bij en diens warmte kwam tot mij toen ik rond negen uur het bosje uitfietste.
Vanavond ben ik een ander bos weer ingefietst. Tussendoor was er niet veel hout, veelal glooiende vlaktes met een rivierdal.
Dit bos heb ik bewust opgezocht op de kaart.
Met koud weer is het hier zoveel aangenamer dan in een kale vlakte.
Tot zover ben ik vandaag gekomen:
Geen koffiepauze en geen speelintermezzo maakte het wel een beetje saai, maar dat zal wel zo blijven voorlopig.
Maar de essentiële levensbehoeften zijn nu weer vervuld. Er was weer een pan vol met bloemkool, aardappelen en tomaten, klaargemaakt met het hout van deze plek .Zoals gisteren volgt nu nog het toetje.
BONNE NUIT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten