Langzaamaan.

 Goedenavond.

Heb mezelf toegezegd dat het allemaal rustig aan gedaan kan worden. Het ging namelijk nog steeds vrij moeizaam na een nacht waarin ik niet goed kon slapen.

Eerst had ik krampaanvallen in beide grote tenen en beide kuiten, maar dat hield gelukkig vrij snel op. Maar daarna was het draaien, draaien ,draaien en weinig slapen.

Gelukkig ging het tegen de ochtend beter en omdat het toch regende ben ik een beetje door blijven dromen.

Vanochtend letterlijk fris van start na weer een theevuurtje. Het was twijfelen tussen jas aan en jas uit.

Na de middag werd het definitief jas uit en de zon liet zich vaker zien.

Prettig en onverwachts was bij het vertrek het toch nog vinden van het snoertje dat gisteren kwijt was en waarnaar ik vanmorgen nog vergeefs naar had gezocht.

Meestal vind je als iets niet zoekt.

In het voorbijgaan zag ik een solarium, badend in de zon, maar gesloten.

Een mooie gelegenheid om mezelf en mijn smartphone wat op te laden.

Als je goed kijkt zie je, piepklein, mijn laadstation onder de bruinende vrouw.

Koffie drinken in een café is er deze reis niet bij, maar net als gisteren was er weer patat in de aanbieding.

Dat was rond vier uur, en daarna was het langzaam maar zeker weer uitzien naar het einde van deze etappe. Het waren nog pittige klimmen.

Uiteindelijk was kwart voor zes het bos bereikt waar ik op zinspeelde.

Het werd alweer snel avond én......

kouder.

Dan sta je daar een beetje killetjes in zo'n groot bos.

Tijdens het aardappelen schillen ook nog gemerkt dat deze smartphone zoals vaker van de vijftig procent die de batterijen hadden ineens in vrije val richting nul ging.

Deed ie vaker, maar misschien heeft het met de kou te maken, maar misschien moet ik binnenkort weer aan een andere en dat is ingewikkeld voor een digibeet.

Een vuur maken daar is deze man beter in en algauw komt met de warmte het zelfvertrouwen weer terug.

Het eten in de inmiddels met kaars verlichte tent genomen en bij het optillen van de deksel is het spoedig een sauna geworden.

Nu, bijna negen uur, mag ik weer in de slaapzakken die totnutoe als ruggensteun en stoel dienden .

De smartphone mag verder opladen middels mijn externe accu.

Een welterusten toegewenst.