Het eindadres voor vandaag is huize Sjef en Ineke geworden in Geleen.
Rond half vijf kwam ik hier( zoals gewoonlijk meestal voor hen )onverwachts aan.
Ook nu werd ik weer gastvrij onthaald en getraceerd op koffie, warm eten en nu een warm bed waar ik net ingekropen ben na een verschonende douche.
Ga je noord of zuid ?", was het eerste wat Sjef vroeg toen hij me zag.
Dit keer is het dus zuid. De vorige keer, in september , was ik samen met Frans vanuit Montélimar naar Nederland komen fietsen.
Sjef en Ineke druk in de weer om de onverwachte gast culinair te verzorgen.
Ooit heb ik deze vrienden in de Provence ontmoet. Sjef beklom daar de Mont Ventoux, Ineke en hun dochter bezochten markten en troffen mij daar als accordeonist.
Sjef heeft veel verstand van fietsenmakerij en bouwt zelf ook fietsen op.
Al menige keer heeft hij aan mijn fietsen gesleuteld, maar dit keer mankeert er niet veel aan mijn fiets en hopelijk blijft dat zo gedurende de reis.
Onafhankelijk van hen ken ik Koos, die ook in Geleen woont, een paar straten verderop.
Morgenmiddag ben ik daar welkom en hij vindt dat ik daar dan ook maar moet blijven slapen.
Maar voor ik vandaag het Geleense betrad was er vanmorgen het weerzien met Marlène in Posterholt.
Vanuit mijn kampeerplekje was het ongeveer twintig kilometer.
Rond tien uur mocht ik daar aan de ontbijttafel plaatsnemen, want vanmorgen had ik geen water om thee van te zetten.
Maar eerst mocht ik kennismaken met haar dierentuin achter het huis.
Kippen, eenden, ganzen, duiven enzovoort.
Een levendig geheel waar ze voor zorgt voordat en nadat ze als verpleegkundige voor mensen gezorgd heeft.
Het kwam mooi uit dat ze vandaag middagdienst heeft en pas om twee uur weg hoefde, zodat we weer even tijd hadden voor elkaar.
Terwijl zij nog aan het werk is leg ik mijn hoofd alweer te rusten. Het fietsen tegen de wind kostte me nogal wat moeite vandaag,zoals ook gisteren en eergisteren.
Welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten