Vanmorgen na het opstaan meteen naar de loopbrug gaan kijken en, tegen de verwachting in, stond het water weer lager, te zien aan mijn spreukenbordje dat minder onder water stond dan gisteren.
Bij het aanmaken van de kachel gebruik ik altijd karton. Maar net als gisteren was daar een mooi blanco stuk bij, dat mij inspireerde om nog vóór het ontbijt het begin te maken van een vierde zwart-wittekening.
Nu ben ik er eigenlijk met vier tegelijk bezig.
Je weet maar nooit wanneer eentje nu af is.
Maar eigenlijk is de boodschap hiervan dat je in het leven nooit kunt zeggen wanneer je ergens een punt achter mag zetten.....Er is altijd iets voor verbetering vatbaar. Je bent er nooit klaar mee.
De tekening met de twee sterren die hier al een week zo hing heb ik ook weer ter hand genomen.
Had veel mensen gevraagd wat ze ervan vonden.
Velen vonden het zo goed. "Niks meer veranderen".
Maar nu bedacht ik de sterren in te tekenen zoals dat met losse sterren gebeurde.
Toen het gordijn van de avond over mijn huis viel stond één van de sterren al te fonkelen.
De sterren hebben blijkbaar veel invloed op mij de laatste tijd, want in de mouw van mijn trui verschijnt er ook al één.
Bovendien kwam er een STERk verhaal uit mijn elektronische pen.
Om het hemelse walhalla in te komen moeten we onze eigen sterren voorbij zien te komen of erin kruipen.
De stralingen in ons zijn te voelen en het licht in ons is niet zomaar iets.
Het wordt aangestoken door het grote vuur, zoals ook een kaars alleen maar kan branden als daar verbinding mee is gemaakt.
Om te weten of ons vuurtje brandt hoef je echter nog geen ster te zijn.
Soms smeult het heus wel ergens in ons, maar heb je dat niet zo in de gaten.
Als je wat frisse wind door je ziel laat waaien wakkert dat vrij snel wel weer aan.
Vandaag was er ook bezoek van een torenvalk.
Zijn naam klopt want op elk hoog punt in de buurt streek hij neer.
Morgen komt er bezoek van Borg, hebben we afgesproken
Hij is een echte die- hard.
Een fijne avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten