Gelukkig, geen zorg meer over het kunnen bevriezen van de sanibroyeur.
Drie dagen lang me er druk over gemaakt en het bleek een kwestie van een moertje losdraaien . De verbinding met de WC zat niet met allerhande schroeven vast maar je kon hem er gewoon uittrekken.
Buurman Paul had ik gevraagd om mee te kijken en alleen zijn aanwezigheid al gaf mij de durf om aan het materiaal te gaan sleutelen.
Er was zich al wel ijs eromheen aan het vormen, maar wat erin zat was nog vloeibaar en ben ik aan het legen.Dit snap ik ook niet precies hoe dat moet maar er komt telkens meer uit. Het ding staat boven en nog maar even met die oude slaapzak eromheen zodat de rest vannacht niet kan bevriezen.
Mijn laarzen ook maar eens onder de sneeuw vandaan gehaald.
Boven de kachel zijn ze gedroogd en zo kan ik morgen eindelijk eens verder dan de loopplank komen.
Het warme eten nu voor de verandering vanmiddag twee uur genuttigd.
Kon ik een beetje warm worden, want de thermometer kwam niet verder dan negen graden, wat niet wegnam dat ik een aanzet heb kunnen maken voor een nieuwe tekening.
Intussen liggen de stenen weer op de kachel.
Net als vorige nacht hul ik ze in een hoes, waarna het geheel onder mijn voeten komt te liggen.
Het was heerlijk warm zo en zo zal het nu ook zijn.
Een vriendin bood me aan bij haar te komen slapen bij deze kou.
Deze gedachte had ik zelf ook al en kan nu uitgevoerd worden nu die machine veilig is.
Een van mijn rijkdommen is dat ik vele adresjes heb.
En warmte is een groter begrip dan alleen maar warme voeten.
Bonne nuit, welterusten straks.
Ik ga er vroeg in .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten