Narda is een vrouw van het woord.
Taal is een manier van uitdrukken voor haar van wat er zweeft in haar rijk beladen geest.
Zo is ze een inspiratiebron voor mij, die ook van taal houdt om zo mijn ziel te laten spreken.
Op de volgende manier heeft ze een paar jaar geleden haar gedachtes ondergebracht.
Je kunt ze zo van alle kanten bekijken.
Vanmorgen zijn we samen naar Deventer gefietst.
Een van haar doelen was om een collage van haar foto's af te laten drukken in de copyshop.
Die was dicht, maar het ging ook in de bibliotheek.
En ik heb geprobeerd de mensen er aan te herinneren dat het bijna Sinterklaas was.
Dat lukte in het begin niet. Noch voor de pauze in de HEMA, noch erna.
Toen maar vast boodschappen gedaan in Albert Heijn en daarna lekker uitgebreid koffie in een café met twee kranten erbij.
Daarna nog eventjes gekeken of spelen nog iets uit zou halen. Maar nu lukte het me wel om de zaak aan het rollen te krijgen.
Tot aan de schemering van half vijf kon ik maar door blijven gaan omdat de mensen maar bleven reageren.
Vanmorgen was ik heel moe tijdens het fietsen naar Deventer toe tegen de schitterende zon en wat tegenwind, maar de terugweg beleefde ik zo fris als een hoentje, me ook thuis voelend tussen de bomen in het landschap van de Achterhoek, waar ik nu ook enkele dagen een bewoner ben.
Nu terug te huize Narda mocht ik op mijn eigen manier mijn eten klaarmaken. Narda heeft een speciaal dieet.
En zo kunnen we elkaar laten in ons eigen zijn en toch samenzijn. Dit bevalt me prima.
Morgen gaan we waarschijnlijk naar een dorpje zestien kilometer verderop om haar jarige broer Harry te ontmoeten. Als de plannen zo blijven. Hij is ook een vriend van mij.
Tot slot nog even een plaatje van een fietsenstalling in Deventer.
BONSOIR, zeg ik maar vast, want het heerlijk avondje is weliswaar nog niet gekomen, maar komt wel naderbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten