Alles is heimwee, wolken en water.
Alles is heimwee, naar vroeger, naar later
Vroeger is over, later een ster,
Gisteren is oud en morgen nog ver.
Toon Hermans.
Dit gedicht van Toon Hermans staat geschreven op verschillende ramen van een huis in Tiel.
Op de foto is het eerste deel en in totaal zijn het er wel acht.
Een raamvertelling hebben ze er dus van gemaakt.
Mijn oog viel erop toen ik er vanmorgen langs fietste op weg naar de voetgangerszone, waar ik vandaag ben gaan spelen.
Er waren niet heel veel mensen in Tiel, maar wel kreeg ik genoeg aandacht.
Het creatief met muziek bezig zijn deed me weer goed.
Ik versta de kunst tegenwoordig om zelf van alles te fantaseren en aan de reacties van de mensen te merken is het nog wel mooi ook wat er uit mij en mijn instrument komt.
Ja, ik streef toch wel naar een zomer in Frankrijk met veel activiteit van mijn kant op de markten daar.
Maar daartoe moet ik toch alweer een tweede stap gaan zetten in een richting die ik niet wil
Vanaf vandaag is daar mijn Janssen al niet meer genoeg om een kopje koffie in de pauze van een markt te mogen drinken in een gezellig café.
Of een boosterprik voldoende is en voor hoelang als Nederlander zijnde is mij onduidelijk.
En ook hier in Nederland zal mijn gekochte vrijheid waarschijnlijk ook niet een jaar duren, zoals wel beloofd.
Er komt bij dat ik geen vertrouwen heb in duurzame oplossingen door vaccinaties.
Ben bang dat de nadelen groter blijken dan de voordelen.
Hoe lang moet ik hierin meegaan? Tot de zevende prik?
Maar deze zomer wil ik het nog wel gezellig hebben.......
En zo zit ik te dubben en was het daarom vandaag weer heel ontspannend om op de bühne te mogen staan en mijn tonen te laten dansen.
Één van mijn plekjes was tegenover een kunstig ingerichte etalage.
In het lege winkelpand was een tentoonstelling. Goed idee om het zo aantrekkelijk te maken voor het oog.
De schilderes.
Drie van haar uitgestalde schilderijen.
En op het pleintje in het midden van Tiel was het zoals gewoonlijk weer gezellig met klessebessende mensen.
Zo gewoon en toch zo bijzonder zijn de overtochten met het voetveertje.
Het bracht mij rond vijf uur weer aan de overkant van de Waal waar ik thuis hoor.
Natuurlijk weer met de nodige boodschappen zoals spinazie die ik inmiddels op heb.
Een prettig vervolg van de avond wens ik .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten