G O E D E V R I J D A G
Eergisteren dreef ie nog in de Maas en kon ik hem met de grootst mogelijke moeite op het droge krijgen.
Vanmorgen stelde André voor om hem op zijn bolderwagen te tillen en naar huis te rijden.
Dat was gelukt.
De beugel van de beugelzaag is te smal om de balk door de midden te krijgen, maar met behulp van bijlen, spieën en André lag ie een uur later toch in hapklare brokken klaar om in de stapel verwerkt te worden.
Omdat die stapel te veel wiebelde naar mijn zin had ik m ook meteen maar helemaal opnieuw gedaan.
Vanmorgen was ik eerst weer heel onrustig over die duim, die merkbaar aanwezig blijft.
Naar de dokter gaan vandaag, of niet of wel, of misschien maandag afwachten?
Ik wist het allemaal niet, totdat André bij het zien ervan vond dat hij er goed uitzag.
Dat stelde me gerust, al is hij geen dokter.
Bij nadere inspectie blijkt zelfs al een nieuwe nagel tevoorschijn te komen.
Achter de schermen wordt hard gewerkt, al heb je dat niet zo in de gaten.
En nu, half zeven, is het wachten op Ageeth, die een paar dagen blijft logeren met haar twee kleine hondjes.
De ruimte beneden daartoe een beetje opgeruimd.
Dan ga ik nu aan de gang met eten koken.
Een goede vrijdagavond is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten