De genezing van mijn duim ging de laatste twee weken in een stroomversnelling. Aanleiding om vandaag naar Helmond te fietsen met de accordeon.
Heerlijk om die ouderwetse gezelligheid weer mee te hebben mogen maken, die ik even gemist heb.
Zeker, twee keer heb ik het in de laatste zeven weken even geprobeerd,maar telkens na een half uur was ik toch blij dat de accordeon weer in de koffer kon. Het was erg inspannend om met negen vingers de juiste toetsen aan te slaan en daarbij de duim per ongeluk niet aan te raken.
Vandaag deed ie weer voor negentig procent mee en kon ik als vanouds heerlijk spontaan mijn noten laten dansen tussen al die mensen die er op reageerden.
Er kwam ook even een hele theatergroep bij me staan en met de clown van dat gezelschap had ik ook echt rondjes gedanst.
De weg ernaartoe leidde door Nuenen, waar ik even op een bankje ben gaan zitten met uitzicht op de molen die Vincent van Gogh meerdere malen heeft getekend.
Er stond deze beschrijving bij:
De molen draaide vandaag, zoals elke zaterdag.
Piet haalt er zijn meel voor het brood dat hij elke dag bakt en wat ik, nu ik hier ben, ook elke morgen eet.
Even verder was de plek van het huis van de familie De Groot in beeld, dat als inspiratiebron gediend heeft voor het schilderij " De aardappeleters".
In Helmond zijn karakteristiek de huizen die in kubusvorm gebouwd zijn.
Toen ik half zes thuis was in Breugel kon ik aanschuiven voor de zaterdagse pizza die Piet gemaakt heeft.
Samen hebben we dit sieraad bekeken dat iemand in de koffer deed. Het blinkt wel, maar......
Het is niet alles goud wat er blinkt.
Morgen is er een optreden van Piets Ierse band Irish Cream in combinatie met een zanggroep. Daar ga ik ook naar toe. Een half uurtje fietsen schat ik.
Een fijne avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten