Ooit heb ik van Anneke uit Bretagne een soort rammelaar gekregen om bij het accordeon spelen om mijn enkel te doen om zo het ritme kracht bij te zetten.
Dat is nog steeds niet gebeurd, maar ik neem hem toch telkens al mee. Tijdens zo'n optreden heb ik soms het ritme goed te pakken en dan met zo'n ding erbij zou ik het allemaal nóg doller kunnen maken.
Nu was ik vanavond bij Erik, aan wie ik de beloofde spreuk had afgeleverd.
Erik hoorde dat ding in mijn tasje rammelen en toen gaf ik hem een demonstratie hoe dat werkte als ie om mijn enkel zat.
Volgens hem kon ik het ook wel eens om mijn hoofd doen.
Zo gezegd,zo gedaan.
Zelf kon ik er een filmpje van maken dat, vonden Erik en ik, heel leuk uitkwam.
Een soort onemanshow, schreef iemand anders aan wie ik het stuurde.
Jammer dat het op deze blog niet toonbaar is.
Maar wel blij om weer iets ontdekt te hebben voor de show, ook zonder accordeon.
Want mijn duim is nog steeds een sta in de weg.
Vandaag en gisteren zijn de zorgen over een goede genezing weer terug.
José en Jan waar ik voor Erik was vonden ook dat het veel te lang duurde en José kwam met een zalf dat volgens haar moest helpen.
Regelmatig erop smeren was haar dringend advies en daar een verbandje of een pleister overheen.
Dat zal ik zeker doen.
De dag begon vandaag met het spoelen en ophangen van de gisteren gedane was.
Ook stond spinnen en breien weer op het programma.
Nu, tien over tien mag ik weer lekker gaan slapen.
Net als gisteren staat een glaasje water klaar om eventueel een pijnstiller mee in te nemen, mocht ik last krijgen.
Maar dat was gisteren overbodig en vandaag waarschijnlijk ook wel.
BONNE NUIT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten