Ik vind het altijd fijn om mensen bij elkaar te brengen waarvan ik vind dat ze elkaar wel zullen liggen.
Anneke woont in Bretagne en creativiteit is het sleutelwoord bij haar. Zowel op culinair gebied als in het maken van kleren, het beschilderen van voorwerpen enz.
En ze is een verwoed musicus.
Zowel op accordeon en piano vind ik haar briljant, al vindt ze dat zelf niet. Het moet altijd nog beter.
Het laatste jaar heeft ze helaas veel last van haar arm en kan ze beide instrumenten niet bespelen
Heel frustrerend natuurlijk.
Maar positief als ze altijd is heeft ze nu een oplossing in de vorm van fluitspelen waar ze zich nu fanatiek op toelegt.
Marij woont in Lamastre, niet ver van mijn Franse plek vandaan.
Van haar kunnen we ongeveer hetzelfde zeggen, zelfs speelt ze ook trekzak.
Vandaag heb ik hen elkaars e-mailadressen doorgegeven en de kans lijkt me erg groot dat ze elkaar liggen.
Dus ik blij!
Verder was het weer een dagje in de zon en op het water. Voor het eerst dit seizoen is de korte broek aan, en dat zal tot oktober wel zo blijven.
De nieuwe houtwal is een beetje gegroeid.
De bedoeling is dat hij de anderhalve meter haalt, maar of daar nog genoeg hout voor is is de vraag.
Twee keer deze hoeveelheid ligt er nog om kort te maken.
Sowieso is de kans klein dat ik dat nog voor ik vertrek doe.
Een vriend die dit leest zal blij zijn dat "sowieso" nu correct geschreven is.
Vandaag werd dit op de dagelijkse taaltest gevraagd en ik schreef het niet goed, terwijl hij mij er al vaker op heeft geattendeerd.
Vanmorgen schrok ik ook van mezelf omdat ik moeite had met een staartdeling.
Als wiskundige heb ik altijd een goed geheugen voor getallen gehad.
Zijn de hersenen aan het slijten, zoals alles erop achteruit gaat op den duur?
Een rekenmachine-app downloaden, stelde iemand voor.
Nee, dat helemaal niet. Dan verleer je het helemaal om tot tien te tellen.
Nu kwart voor negen. De avond valt.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten