Goedenavond
Omdat er morgen een rommelmarkt in Gandia is ben ik vandaag na twintig kilometer fietsen alweer gestopt. Er was ook nog even sprake van dat ik vandaag op de vorige plek zou blijven, maar het voelde toch iets beter om wel, zij het wat laat, te vertrekken. Dit omdat het toch iets te fris was om daar te blijven zitten met af en toe een optrekkende wind, waarvan ik niet wist wat die zou doen. En het is ook wel weer eens leuk om de artiest uit te hangen morgen.
Maar wat artiesten betreft, was ik blij dat ik er weer een stel trof vandaag. In het plaatsje Oliva, waar ik koffie wilde drinken had ik daarvoor wel het juiste café uitgekozen. Het was een dolle, uitgelaten boel. Ik trof er drie toeteraars, die iets tevoren waarschijnlijk een optreden hadden verzorgd. Maar er zat nog wel muziek in en ik heb er een paar filmpjes van kunnen maken.
Een vrouw van de bediening deed vrolijk mee.
Opeens kwam ook nog een jongen met een downsyndroom op de proppen. Hij bracht een grote trommel mee naar buiten. Hij en de vrouw van de bediening sloegen er lustig op los en dit is te zien en te horen op de status van Whatsapp.
Ik zit een beetje krakkemikkig in de tent. Mijn rug sputtert wat tegen en mijn rechterknie voel ik dan wel en dan niet. Nu weer even niet gelukkig. Over mijn knie maak ik me een klein beetje zorgen. Vanaf de zomer speelt ie af en toe op, maar gedurende de reis heb ik er nagenoeg geen last van gehad, behalve nu deze dagen. Het is niet zo dat ie erg pijn doet, maar is wat nadrukkelijker aanwezig.
Al vroeg aangekomen op dit plekje tussen de sinaasappelbomen was ik meteen begonnen met koken en heb de lunch overgeslagen.
Mijn plekje tussen de sinaasappelbomen.
De fiets tegen een schuurtje aan gezet.
Gelukkig was ik vandaag niet vergeten zout in te slaan, want de pot was na het avondeten van gisteren helemaal leeg.
PATSCH ......,hoor ik ook dit moment. Een auto rijdt over het pad waarlangs mijn tent staat. Ik had het rooster voor het vuur daar nog laten liggen. Oh nee, het blijkt het geluid van krakend hout, wat ik nog niet gebruikt had voor het vuur.
Naar buiten gaand sprak ik de man die eigenaar is van dit deel van de boomgaard. Geen probleem natuurlijk dat ik hier kampeer. De sinaasappels van deze bomen zijn in november al geoogst, vertelde hij. Ik moest wel uitkijken met vuur dat dat niet te dicht bij zijn waterslangen zou komen. En hij vond het ook veiliger dat ik mijn fiets wat verborg achter de bomen. Stel dat er iemand hem zou komen stelen....... Daarop vertelde ik hem het verhaal van wat mij vorige week b i j n a was overkomen. Maar voor zoiets ben ik hier toch niet bang. Maar vooruit, ik heb de fiets toch maar even verzet aan de niet zichtbare kant van het schuurtje.
Hier nog een foto van onderweg waar sinaasappelen verkocht werden.
Maar ook enkele door dames bezette stoelen, waar ik maar geen foto van gemaakt heb.
Inmiddels zeven uur in de avond. Geleidelijk begint het weer donker te worden. Geen toetje vanavond, dat had ik niet gekocht vandaag, maar gelukkig dus wel zout, zodat het weer een lekkere maaltijd was.
Een prettige avond, had ik zojuist die man gewenst en dat wens ik ook de lezers.
B u e n a s T a r d e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten