Daar zit ik weer, zoals elke avond in dezelfde (binnen)tent. Dat zou je zeggen, maar het is een nieuwe uitgave, die verder precies dezelfde grootte, indeling en kleur heeft als die waar ik gisteren in zat. Vandaag kwam ik toevallig een Decathlonwinkel voorbij en na enig aarzelen besloot ik om mijn voornemen uit te voeren en een nieuwe tent te kopen. Omdat de ritssluiting van de oude binnentent moeilijk begon te doen wist ik dat 'ie het binnenkort helemaal zou begeven, en dat kun je niet hebben met het muggenseizoen voor de deur.
De buitentent is wel van een andere kleur, een helaas meer opvallende grijze tint, vergeleken met het groen van de oude. Daar staat tegenover dat er een voorportaal aan zit dat vastgezet kan worden naar voren. Hierdoor raken binnen- en buitentent elkaar op dit punt niet. Bij de vorige gaf dit vaak lekkages.
Dus al met al heb ik goede zaken gedaan, voor maar dertig euro.
Onverwachts heb ik in dit kale land een geschikt bosje gevonden waar ik de nieuwe tent kon uitrollen.
Maar daarna was ik wel even van slag toen ik mijn appjes las. Er was er een bij van een onbekende Linda, die gisteren mij per ongeluk volgens haar zeggen benaderde en die nu suggereerde dat dat per ongeluk misschien wel Gods wil was en dat we elkaar misschien wel moesten ontmoeten. Mijn gedachte was meteen dat dat oplichterij kon zijn en dit werd bevestigd door een vriend die online zeer bedreven is.
Dus enerzijds ben ik blij dat ik zo wijs was om er niet in te trappen, maar anderzijds vind ik het wel eng dat zulke praktijken gangbaar zijn en dat ik ook ervoor op moet passen. En toen zag ik een auto staan, niet ver van de afgelegen plek waar ik kampeer. De sfeer van achterdocht, gecreëerd door die appjes van Linda hing nog over mij. Vandaar dat ik bij het filmpje op de status van Whatsapp schreef: wat moet die auto daar?
Maar die auto moest niks, die is gewoon weer weggereden. Gelukkig heb ik niet gauw de neiging om paranoia te raken. Maar soms kun je wel rare dingen meemaken.
Vuurtjes geven altijd zelfvertrouwen en jagen de boze geesten weg.
Vanmorgen bij het ontwaken leek het trouwens ook alsof er een groot vuur aan de gang was, toen ik uit de tent keek.
De zon bleek de grote aansteker te zijn.
Het was daarna een paar uurtjes heerlijk toeven op de rand van wat vroeger een zwembad was op de nu afgedankte camping. Daarna rustig gefietst op een vlak traject. Een mooie muurschildering deed mij afstappen.
Maar om de mooiste muurschildering van de wereld te zien hoef je niet helemaal naar Spanje af te reizen. Die is te bezichtigen in Tilburg.
De muur van een recyclingbedrijf.
Kwart voor negen nu. Tijd voor mijn toetje en later op de avond lekker slapen voor het eerst in mijn nieuwe behuizing.
B u e n o s S u e ñ o s .
Mooie dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten