Afschuwelijk, zo ervaarde ik het vooraanzicht van Benidorm toen ik het wereldberoemde stadje naderde. Ik zou eerder een bezoek brengen aan Maasbommel, dan hiernaartoe een reis boeken. Maar ja, ik kwam er nu eenmaal doorheen. Benidorm lag op mijn route.
Maar eenmaal in het stadje gekomen ervaarde ik veel gezelligheid en er waren ook mooie creaties, die mij stil deden staan.
Twee zwanen die tegen elkaar geplaatst een hart vormen. Heb ik zelf ook wel eens uitgewerkt.
Van dichtbij hieronder wat details:
Er was van alles te filmen. Zo was er een man die op het strand minuscule schelpjes aan het zoeken was.
Bij navraag blijken die de naam te hebben van ojo de Andalucia. Ze brengen suerte, geluk, en hij was zo aardig om er twee aan mij te geven.
Ojo de Andalucia, oog van Andalusië.
Maar voor de status van Whatsapp heb ik vandaag een ander filmpje gekozen.
In een van de vele gelegenheden in Benidorm was een bandje aan het spelen. Toen ik aan het filmen was kwam een wit geschminkte man met witte handschoenen op me af.
Zijn intenties snapte ik wel. Hij treedt namelijk de mensen tegemoet en geeft ze uiterst hoffelijk een hand. In ruil daarvoor verwacht hij dan een gouden handdruk, dat wil zeggen, dat ze een muntje in zijn bakje doen.
Deze originele manier van geld verdienen heb ik jaren geleden al ooit meegemaakt op de markt van Pau in Frankrijk. Die mevrouw daar deed het echt heel mooi. De handen die ze gaf waren heel hartelijk, ze drukte er veel liefde mee uit. Bij deze man was dat wat minder.
De voetgangerszone in Benidorm was ook druk bezocht. Waarom ga je nou niet even spelen, vroeg ik mezelf af. Daar was ik eigenlijk niet op ingesteld. Maar zoals meestal heeft dat even tijd nodig en dan pak ik toch wel de accordeon. Vandaag deed ik het niet. Het was al vrij laat en de korte broek die ik aanhad was te vies voor bij een optreden. Dan moest ik eerst weer ergens een andere aan gaan doen die wel netjes is.
Uiteindelijk was het inderdaad goed dat ik de feeststraat liet voor wat die was, want het duurde nog erg lang eer ik uit de stedelijke agglomeratie was. Rond zes uur vond ik dit plekje aan zee, waar je de vogels met rust moet laten.
Nu nog een paar foto's van enkele gebouwen in Benidorm.
Blijkbaar zijn ze hier niet bang voor aardbevingen.
En zo was het vooraanzicht van Benidorm toen ik de stad naderde.
Toen ik vanmorgen vertrok, om elf over elf, zag de plek waar ik elf dagen heb vertoefd er zo uit:
Geluk in beide betekenissen kende ik hier dus.
Een goede nachtrust is mijn wens, waar u ook slaapt.
B u e n a s N o c h e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten