Voelt leeg nu Wineke niet meer ergens in Spanje is. Vogeltjes op de tafels in het café. Iedereen vertederd.

 Nu is ze er niet meer. Ergens in de buurt of verder weg, in ieder geval ook in Spanje, was Wineke er. Een paar maanden lang. Een vertrouwd iemand in de buurt is vanmorgen bij mij vertrokken. Ze zal waarschijnlijk vanavond bij de Spaans-Franse grens zijn.
Paul, een man die ze leerde kennen op en rond de camping is met zijn camper ook die kant op gegaan.

Om acht uur hadden we afgesproken voor een kopje thee, alvorens ze beiden vertrokken.

Toen ik bij de auto's kwam was Paul zorgzaam met Winekes auto bezig. Hij was water aan het bijvullen waar het nodig was.

Voor mij had hij ook al gezorgd want er stond een thermoskan met thee voor me klaar, vergezeld van twee suikerzakjes voor de zoetekauw.

Een van de redenen dat Wineke naar Nederland wil is dat ze de carnaval niet wil missen. We hebben bij het afscheid maar vast een dansje gedaan en dat is onder andere te zien op de status van Whatsapp.

Het slotakkoord van onze dans.

Intussen, zeven uur in de avond, begint de al lang aangekondigde regen te vallen. Gisteravond is er niks van terecht gekomen hier en vandaag zou het rond het middaguur beginnen. In gedachten had ik een dag waarin ik veel cafés zou bezoeken, maar na een uur in het dorp lonkte de blauwe lucht me om weer snel naar huis te fietsen en mijn powerbank te laden in de zon. Wineke had een rommelhoop bekeken en daar waren stoelen mij. Een ervan nam ik mee naar de tent, zodat ik er comfortabel bij kon gaan zitten vandaag.

Even later vertrok het tweetal.

Daaaaaaag daaaaaaag au revoir.

Op het overdekte terras van het café was het  wederom reuze gezellig met de mussen, die bij iedereen op tafel kwamen en mochten snoepen van restjes koek en andere versnaperingen. Door die mooie taferelen kon ik mijn aandacht niet goed bij de krant houden die ik ook aan het lezen was.

Natuurlijk deelde ik ook met de mus mijn koekje.

De kans is groot dat ik morgen dit tafereel weer mee mag maken, want ik denk nog een dagje te blijven. Een fijne avond is mijn wens en een smakelijk eten voor wie nog aan tafel gaat.

Que aproveche.