maandag 23 augustus 2021

Krengspie een mooie woordspeling???Nee, crankspie verkeerd geschreven!

Laat mij nou echt gedacht hebben dat je KRENGSPIE zo moet schrijven, als je daarmee bedoelt het konisch stuk ijzer dat de pedaal klem moet zetten op de trapas.
Een vriend van mij die het las vond het een goede woordspeling. Als zo'n spie afgesleten raakt is het maar een vervelend ding, een kreng, dat het pedaleren moeilijk maakt.
Door zijn opmerking weet ik nu weer dat het CRANKSPIE is.


Op de foto ligt naast de trapper zo'n crankspie.


En die van mijn linker pedaal vertoonde dus slijtage waardoor ik tijdens de reis tot twee keer toe een fietsenmaker raadpleegde. Hun oplossingen duurden slechts vijf tot dertig kilometer, ook omdat ze geen crankspieën in voorraad hadden. Dit systeem is al lang uit de mode. Een crankspie heeft binnenkort antiquiteitswaarde.
Echter kwam ik vandaag op het idee dat ik nog veel oudere fietsen op het terrein heb liggen, fungerend als landart. Ooit door iemand bij mij neergelegd, wetende dat ik alles wil versieren. Sommige hadden al een schilderbeurt gehad.









Aan die fietsen telde ik maar liefst vijf van die krengen en de best lijkende heb ik uitgezocht, wat kruipolie erop en erin geslaagd hem te demonteren.
Dezelfde vriend gaf nog de tip dat behalve de crankspie zelf ik ook het hele pedaal beter over kan zetten.
Tot mijn grote verbazing is het nog gelukt ook . Van de middelste fiets lukte het me de hele pedaal met bijbehoren te demonteren en op mijn huidige fiets te zetten. Ik overtrof mezelf.
Het is nu nog maar de vraag wat het stelsel gaat doen.
Misschien was de trapas ook wel versleten en dan is het einde verhaal.
Maar ik heb er goed vertrouwen in dat nu de speling niet meer terugkeert.


                 Als een nieuwe?




En vandaag is mijn nieuwe zonnecollector geïnaugureerd.
Bruno had hem zaterdag uit Nederland meegebracht en gisteren mij overhandigd toen we naar zijn opa Hans gingen om daar pizza te bakken en te eten.




Benieuwd of hij het even goed gaat doen als mijn vorige.

Zoals ik gisteren schreef is Hans een musicus in hart en nieren.
Dit jaar heeft hij voor het laatst een concert gegeven met een koor van drieëntwintig mensen, waarvan hij de dirigent is.
Een week lang zijn al deze Nederlandse mensen hier ergens ondergebracht en hebben elke dag gerepeteerd om op een zondag, vier weken geleden de uitvoering te geven in de kerk van Désaignes.
Toevallig heb ik hier het programma.




En onder zie je de namen van alle deelnemers.

Ze zullen dit wel missen, ongeveer twintig jaar lang heeft hij het georganiseerd.
Ook heeft hij grote bijdrage geleverd aan de jaarlijks terugkerende middeleeuwse feesten in Désaignes.

Ook was hij beiaardier van de kerk in Boxtel en hier bespeelt hij ook regelmatig het orgel.
Het was mooi om hem gisteren wat uitgebreider te ontmoeten.

Nu, zeven uur, nog even een foto vanaf mijn blogplek, en dan de bloemkool klaarmaken en opeten thuis.



    BUONA SERA, goedenavond, om het een beetje internationaal te houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten