Chaotisch begin van de dag. Toch naar Wijk bij Duurstede, daarna naar Ellen en Andries.

 Goedenavond. 

Ik geloof dat ik moe ben na een dag van vroeg opstaan en veel fietsen. Mijn idee was bij het opstaan om naar Wijk bij Duurstede te gaan voor de markt en ondertussen uitsluitsel te krijgen van de Portugese vrouw die ik vorig jaar in Santiago de Compostella had ontmoet. Ze is een tijdje in Nederland. Gisteren stelde ze al voor om in Utrecht koffie te gaan drinken, maar toen schreef ik: misschien vandaag. Maar ik besefte al snel dat op en neer naar Utrecht wel erg ver is. Maar die kant op fietsen en dan als eerste doel te gaan spelen in Wijk bij Duurstede leek me een goede tussenoplossing. Daarna konden we wel verder zien. Echter......het miezerde vanmorgen en bij nadere beschouwing van het weerbericht leek de meeste neerslag te gaan vallen tussen tien en twaalf, dus precies de marktperiode.

Mijn plannen bijgesteld,  mijn oude thuisbroek aangedaan. De constatering dat er beneden toch weer muizenactiviteit is maakte me erg onrustig en ik ben aan het rommelen gegaan: al mijn truien in een muisdichte zak gedaan. De kachel weer aangedaan voor een dagje thuis. Die had ik bij een vroeg vertrek uit willen laten. Toch liet me het idee om wel te gaan  niet los. Vooral omdat die mogelijke ontmoeting nog er was. En desnoods, dacht ik, als de markt in het water valt kan ik nog wel tot Utrecht door fietsen om er vanmiddag te spelen.

Mijn nette speelbroek weer aangedaan en om kwart voor negen zat ik op de fiets met de wind in de rug. Half elf ter plekke zijn zou kunnen, dan is er nog een beetje markt over.

Helemaal rustig was mijn hoofd nog niet. Op het pontje naar Tiel kwam ik vast verward over op veerman Jacob. Omdat ik mijn knipkaart niet kon vinden moest ik een nieuwe kopen. Met betalen stond ik te klungelen. Tijd om te kletsen was er nu niet. Hij had veel klanten. Maar dat vond ik wel prima nu.

Tenslotte kwam ik inderdaad rond half elf Wijk bij Duurstede binnenrijden,  maar wel.........in de regen, die net begonnen was. Toch verkeerd gegokt dus. 

Dan maar niet spelen en uitgebreid koffie drinken, met de Volkskrant erbij.

Een druilerige markt.

Een lekker kopje koffie, met genoeg suiker. 

Toen ik vijf over elf naar buiten stapte waar de druppels niet meer zo dicht vielen hoorde ik iemand roepen: "Waar is je accordeon?"

Het was tot mijn verrassing de bloemenkoopman die ik ken van Veenendaal. Ach ja natuurlijk, besefte ik, die heeft natuurlijk ook andere markten. Ik vertelde dat ik voor niks hierheen gefietst ben, want het regende. "Kom hier maar onder de tent staan", zei hij terwijl hij naar zijn vrouw keek, of die het ook goed vond. Oh nee, dat is niet handig,  was mijn reactie,  waarop hij zei dat het over vijf minuten droog zou zijn. En dat leek inderdaad te gaan kloppen  aan de lucht te zien.

Het vervolg is dat ik nog anderhalf uur heel succesvol heb staan spelen. Toen ik na afloop de bloemenman weer passeerde vertelde ik mijn vervelende ervaring van de accordeondiefstal.Hij en zijn vrouw waren onder de indruk en spontaan duwde hij mij een bos bloemen in de handen. Nou,  daarvoor vertelde ik het niet,  maar ik heb het cadeau dankbaar aangenomen. 

Ondertussen was er reactie van de Portugese dame. Dat het vandaag niet uitkwam. Dus toen was het duidelijk dat ik weer terug naar huis zou fietsen. In Tiel had ik vanmiddag kunnen spelen, maar via een omweggetje een bezoek brengen aan Ellen en Andries was ook een idee, en dat werd uitgevoerd. Dan kon ik mooi het bloemencadeautje aan Ellen overhandigen. 

Meteen werden de bloemen goed verzorgd. 

En nu staan ze mooi te wezen in een vaas.

Ik werd ook goed verzorgd,  want goed en wel binnen werd de lunch voor me klaargezet.

Het nam niet weg dat er op weg naar huis ook nog gelegenheid was voor een andere versnapering.

En nu heb ik thuis weer gekookt en ga ik zo meteen aan mijn tweede bord spinazie beginnen. 

Maandag maakte ik in deze blog gewag van een in het water spiegelende planeet: de maan.

Een oplettende lezer merkte op dat ik de maan geen planeet mag noemen. 

Planeten zijn hemellichamen die om de zon draaien. Een hemellichaam die om een planeet draait heet een maan.

Bij deze, voor wie net als ik de maan een verkeerde benaming geven, deze uitleg:

Uitdrukking van de dag. 

De druppel die de emmer doet overlopen. 

In het Spaans hebben ze ook een dergelijke uitdrukking,  alleen daar is het de druppel die de emmer vol maakt.

La gota que colma el vaso.

Prettige avond,  tot morgen.