Goedenavond. Vandaag liet het weer het toe om de hele dag buiten door te brengen. In het zonnetje en uit de wind was er altijd wel een plekje te vinden waar je aangenaam kon zitten. De trui is vandaag tot zo ver gekomen:
Allemaal meditatieve bezigheden, zoals daar ook de wekelijkse afwas bijhoorde.
En tussendoor ging ik regelmatig zo'n tien seconden staan, geconcentreerd op de zon, en een gebedje doend. Dat geeft direct meerwaarde aan de bezigheden.
Een buurvrouw kwam voorbij met haar hond. Ze vertelde dat haar pleegdochter overleden was. Kon het leven niet meer aan. Het mysterie van het leven en de dood kwam weer ter sprake. Je bent er nu, maar straks ben je er niet meer. Ik blijf het gek vinden en denk er vaak over na. Nu met dit voorval word je er weer meer mee geconfronteerd.
De roeiboot van André blijkt gelukkig geen water te maken. Vandaag hoefde ik niet meer verder uit te scheppen.
Ook lijkt er geen muizenactiviteit in de benedenruimte te zijn. Ik heb dus wat minder haast om de wol en het katoen in veiligheid te brengen.
Vanmiddag wilde ik koffie zetten, maar dat feest leek niet door te gaan. De filterhouder was zoek. Ik herinnerde me wel dat ik hem afgelopen vrijdag op een ongebruikelijke plaats haf opgeborgen. Uiteindelijk vond ik hem in de broodtrommel.
Het teruggevonden voorwerp.
De koffie was nu wel twee keer zo lekker als normaal en gaf me de nodige energie, terwijl ik vandaag af en toe toch weer buien had van moeheid. Eigenlijk is slapen dan beter dan koffie drinken, maar vandaag deed ik beide.
Denkend aan morgen wil ik de weersvoorspelling nog niet weten. Met zo'n mooi weer als vandaag prefereer ik thuis blijven boven op de fiets stappen naar Zaltbommel voor de markt daar.
Laat ik het morgenvroeg maar bekijken bij het opstaan.
De status van WhatsApp geeft vandaag een liefdestafereel tussen twee futen.
Spreuk van de dag.
Liefde bestaat niet, liefde ontstaat.
Een goede nacht is mijn wens en voor morgen een fijne dag.
W e l t e r u s t e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten