Vandaag ben ik niet op stap gegaan met de accordeon. Een dagje rustig thuis genoot de voorkeur ondanks dat de zaterdag bij uitstek geschikt is om ergens te gaan spelen. Deze week ben ik al een paar dagen weggeweest en ik had nu veel zin om een dagje thuis te zijn, alleen op het erf zelfs, want alle buren zijn weg. De boot van Ton en Monique ligt op de werf en vandaag zijn ze daar volop aan het schilderen geweest. Af en toe werden ze wel gestoord door een flinke bui, maar ze zijn toch goed opgeschoten. Hier vielen de buien ook, maar tegen de avond kwam er even een warme zon door de ramen gepiept.
Er is niks op tegen als er een flinke bui valt terwijl je binnen knusjes zit te breien.
Op de status van WhatsApp hoor en zie je de regen kletteren op het raam.
Tegen de avond was er deze mooie wolk te zien. Op de werf viel daar regen uit, hier niet.
Tot zover ben ik vandaag gekomen.
Morgen weer verder, want de schemering valt nu in.
Uitdrukking van de dag.
Ik zie geen steek meer.
Daarom moet ik voor vandaag ophouden met breien.
De maan is ook alweer te zien, aan de oostelijke hemel.
De groeten ook van mijn viooltjes.
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten