Goeiedag zeg. Een bekeuring van 160 euro. Daar schrik je van. Na de markt van Wijchen en een ontmoeting met Nicole ben ik op weg gegaan naar Wageningen, want Dick is vandaag jarig. In het cafetaria waar ik in Wijchen nog een patatje nuttigde was geen toilet, dus besloot ik onderweg maar even een plasje te plegen. Op een rustige plek buiten de bebouwde kon ik discreet wel even gaan staan. Maar wat gebeurde, een politieauto reed voorbij en stopte. Tja, het was nog binnen de bebouwde kom, zeiden ze. Tot mijn redelijk grote verbazing kreeg ik een bekeuring. Hoe onschuldig een plasje op een discrete plek volgens mij ook was, en aanhalende dat er in het cafetaria geen wc was en in Wijchen geen openbaar toilet, ze waren niet te vermurwen. Nou, dacht ik en zei ik ook tegen hen, dan maak ik dat ook eens mee, een bekeuring te krijgen. Dat is naar mijn herinnering niet meer voorgekomen sinds dat ik in Oss ooit vijf gulden moest betalen wegens fietsen op een trottoir.
Voor de tweede keer in korte tijd heb ik dus een kater. Het is een dergelijk gevoel wat ik heb als de autoriteiten me wel eens wegsturen terwijl ik mooi sta te spelen. Maar ach ja, dat zal ook wel weer weg raken na een nachtje slapen. Toen ik weer op de fiets zat dacht ik nog dat ik had moeten zeggen dat ik vanmorgen met moeite 20 euro bij elkaar gespeeld heb op de markt en dan onverwachts zo'n grote boete krijgen. Dan was de kans iets groter geweest dat ik ermee weg kon komen.
Maar intussen ben ik in Wageningen achter het huis van Dick, die er nog niet is. We hadden ook 7 uur afgesproken, en nu is het 6 uur. Niet erg, want ik doe mijn huiswerk.
De letters en het spreukenbordje hebben vast een plaatsje gekregen.
En toen kwam Dick met luid kabaal aangefietst.
Op de status van WhatsApp staat de ontvangst van Dick opgetekend.
Een uitgelaten ontmoeting tussen ons twee, want zeker een half uur hadden we als twee monniken mantra's gezongen en rondgedanst. Als meer mensen vanavond zo gaan doen wordt het een leuk feestje.
Nu is Dick even weg naar zijn kaasopslag. Onder andere haalt ie voor mij weer een stuk.
Ondertussen hier nog een foto van het kruisbeeld dat dreigt om te vallen van de muur naast zijn achterdeur.
De ontmoeting met Nicole bij de Hema is hier gefotografeerd door een vriendin van Nicole die er toevallig ook was en die later bij ons kwam zetten.
Graag had ik in Wijchen ook een foto gemaakt van de agent die mij aan het verbaliseren was. Maar dat leek me niet mogelijk en had misschien nog een extra bekeuring opgeleverd.
Het spelen op de markt was vandaag niet erg prettig. Er was weinig aandacht voor mij en er vielen veel minder muntjes dan ik de laatste tijd gewend ben. Maar toen kwam er ineens iemand met een briefje van twintig. Dit maakte dat de markt mij financieel nog wel tot tevredenheid kon stemmen. Maar ja, toen kwam dus die boete. Daar is overheen te komen maar het nare gevoel dat ermee gepaard gaat blijft me nog wel even achtervolgen, net zoals dat na de diefstal van zaterdag het geval was.
De accordeon deed het naar mijn idee foutloos, geen verkeerde noten. Maar vanwege de weinige recette is er toch weer wat twijfel of ik er net zoveel mee uitstraal ls met de andere.
Nou mensen, dit was mijn verhaal. Nu het filmpje van de ontvangst van Dick op de status van WhatsApp zetten en dan mogen de mensen wat mij betreft komen.
Spreuk van de dag.
Als je de tekst kwijt bent hoef je nog niet van de wijs te raken.
Misschien fiets ik vanavond nog naar huis. Doeiiiiii
Geen opmerkingen:
Een reactie posten