Bonsoir, goedenavond. Het is zover, de reis heeft me vandaag bij Anneke gebracht.
Daar komt Anneke met het hondje.
Zoals ik al schreef heeft ze gisteren al een heerlijke appeltaart voor me gebakken.
Vandaag kwam de slagroom op de taart.
Dat de gastvrijheid groot zou zijn wist ik al van vorige bezoeken aan haar plekje in een kasteeltuin. Net zoals de vorige keer stond mijn caravan al klaar, waar ik in mag slapen.
Voor Anneke heb ik de naam Grad, en het naambordje hangt bij de ingang.
Zelfs de haan is een toespeling op mijn achternaam: Hanegraaf.
Een vast en zeker lekker bedje staat voor me klaar.
En voor als ik het koud zou krijgen, maar dat zal niet, dan kan het kacheltje zelfs nog aan.
Binnen in de huiskamer staat trouwens ook een kachel en die heeft ze vanmiddag ontstoken. In een huis met dikke muren is het gauw frisjes, zelfs op de langste dag van het jaar.
In haar huis bevinden zich ook een piano en een vleugel.
Anneke is erg muzikaal. Ze heeft een zware periode achter de rug, waarin ze aan beide schouders geopereerd is. Daarom heeft ze acht maanden lang niet kunnen spelen. Nu pakt ze geleidelijkaan de draad weer op. Ze speelt trouwens ook trekzak. Maar dat is nu helemaal nog niet mogelijk.
Verder is haar huisinrichting heel gezellig en warm zoals je hier ziet.
Sinds kort krijgt ze regelmatig bezoek van een hond die drie kilometer verderop woont
Hij vindt het blijkbaar hier veel gezelliger dan thuis. Anneke hoopt maar dat ze de hond binnenkort helemaal mag houden. Het beest was meteen innig bevriend met mij. Ook nu ik zit te schrijven wijkt hij geen moment van mijn zijde. Alleen laat ie nu wel continu scheten.
Anneke en ik hebben elkaar drie jaar niet gezien maar dankzij de moderne media zijn we op de hoogte gebleven van elkaar. Maar echt met elkaar praten is toch weer anders. Dankzij het noodgehoorapparaatje is de communicatie voor mij geen probleem.
Het was nog wel 42 kilometer fietsen vanmorgen. Voordat ik de weg op kon moest ik eerst nog het korenveld doorlopen waarachter mijn tent had gestaan.
Een filmpje ervan staat op de status van WhatsApp.
Onderweg trof ik, als uit de lucht komen vallen, een andere fietser, Bernard Hinault.
Is ie al dood? Ik weet het niet, het zal wel.
Over vijf minuten begint het voetballen: Frankrijk-Nederland. Spannend hoe dat gaat worden. Anneke heeft geen televisie, maar ik wel een smartphone die alles kan.
Spreuk van de dag
Een prettige avond en een leuke wedstrijd gewenst, met hopelijk een goede afloop voor de Nederlandse lezers.
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten