Lang verwijld op de ruime kampeerplaats. Nu overal struikelblokken, maar wel privé. Flink onweer op komst, maar buien bereiken niet de zee.

 Hallo, bonjour.

Niet zo luxueus als gisteravond zit ik hier bij de tent. Vooral de toegang ernaartoe vanaf de fiets is er eentje van vallen en opstaan. De fiets staat aan de rand van een korenvelden en de tent staat een beetje hoger en meer beschut tegen de wind. Bovendien is de ondergrond veel vlakker dan die bij de tent naast het koren. Op de status van WhatsApp zie je tent en fiets opgesteld en de lastige route tussen die twee.

De fiets heeft uitzicht op het korenveld. 

Daar ligt mijn ouwe trouwe merrie. 

En ik heb uitzicht op de bomen. 

Ik kan niet zeggen dat de reis lekker opschiet,  maar wel dat het lekker gaat. Het is vanaf hier nog steeds 42 kilometer tot het huis van Anneke. St-Jean Kerdaniel ligt namelijk nog wel twintig kilometer achter de grote stad St-Brieuc, waar mijn pijlen tot nu toe op gericht waren.

 Ik kan daar rekenen op een hartelijke ontvangst. Vandaag heeft Anneke al een taart gebakken en daarop heb ik slagroom besteld.

Vanmorgen had ik nog lang geleuterd op die mooie ruime plek, maar uiteindelijk toch de biezen gepakt. Half twaalf vertrokken,  twaalf uur alweer aan de koffie met inzage van de krant Ouest France. Het is voor de verandering vandaag vrijwel onbewolkt weer. De afwezigheid van regendreiging die er op andere dagen altijd was zorgde er denk ik ook wel voor dat ik me zo relaxed voelde. Daar kwam verandering in toen bij het doornemen van de krant mijn blik op het weerbericht viel. Daar was de titel juist: Zwaar onweer op komst. De bijna wolkenloze hemel maakte dat verhaal ongeloofwaardig,  maar er stond bij dat het vooral in het binnenland van Bretagne tekeer zou gaan. Desalniettemin was het bericht aanleiding om toch weer een beetje op te willen schieten. 

En ondertussen zag ik inderdaad in het zuiden wat stapelwolken ontstaan.

Na het boodschappen doen had ik ook een filmpje gemaakt van die mooie wolken. Deze actie van mij was aanleiding voor een gesprek met een stel dat ook net boodschappen gedaan had. Was even gezellig. Ze toeterden toen ze me later voorbij reden.

De lunchpauze was ook op een mooie plek.

Weer een houtstapel om de fiets tegenaan te zetten,  net als gisteren. Maar wel wat kleiner. 

Het deed me even twijfelen of ik daar niet kon blijven. Maar zonder groente en met weinig water was dat toch geen goede optie, en extra twee keer vijf kilometer fietsen ervoor zag ik ook niet zitten. 

Naast koren en mais waren ook tuinbonen te bezichtigen in de velden.

De aardbeien hieronder kwamen van Lidl en die heeft ze weer uit Maugio, staat te lezen. Maugio ken ik goed, ligt in de buurt van Montpellier. Heb er, op mijn eerste grote reis, een paar weken gewerkt. Dat is heel lang geleden maar blijft me wel bij.

Nou,  en nu dan eten koken. Bloemkool staat vandaag weer op het programma. 

Spreuk van de dag 

Wie met beide benen op de grind blijft staan komt geen stap verder.

B o n   A p p é t i t.

Eet smakelijk.