Bonsoir.
Op de eerste tien kilometer na heb ik vandaag alleen maar op een fietspad gereden, dat wat parallel aan het kanaal van Brest naar Nantes ligt. Het betekende ook een totaal vlakke route. De eerste tien kilometer op de normale weg was grotendeels bergafwaarts. Wel vind ik het een beetje saai om zo te rijden, maar voor een keer was het een welkome afwisseling. Het was in ieder geval ook erg gezellig met al die andere fietsers die je tegenkomt en ik houd ervan om mensen te groeten. En, niet te vergeten, af en toe kom je ook boten tegen, grote en kleine.
Bonjour, bonjour. Tuuuuuuuut. Ook hier wordt gegroet.
Bonjour, hello.
Op de status van WhatsApp komen straks opnames van de ontmoetingen.
Het fietste dus wel lekker door vandaag en in het ritme dat ik had dacht ik nog niet aan een plek voor de nacht toen het kwart voor vier was en er toch iets moois voor mijn voeten lag. De grote boodschap gedaan vroeg ik Antonius wat hij ervan dacht. Ja hier kan het, hoorde ik. En bij deze woorden voegde ik de daad.
En zo heb ik vandaag een plek gevonden zonder te hebben gezocht......
.......en een mooie steen waar ik nu comfortabel op zit te schrijven.( foto beneden)
Er is vandaag een bepaalde planning voor het avondprogramma. Na al vroeg met deze blog begonnen te zijn denk ik om zes uur ermee klaar te zijn, zodat ik de wedstrijd Italië-Zwitserland kan zien. Daarna tussen 8 en 9 eten koken en eten en dan is er vanavond nog een andere wedstrijd.
Nu enkele foto's van de route langs het water over het fietspad.
Mijn fiets kwam goed vooruit hier.
Hier was even de vraag: Zal ik er wel door kunnen met mijn brede gevaarte? Ja dus.
Er stond ook een mooi beschilderd gebouw waar mijn fiets even tegenaan mocht leunen.
Verder kwam ik een camping voorbij waarop drie metalen tenten stonden.
Naar mijn idee zijn het caravans die achter de fiets kunnen.
Een prachtig in de bloemen gezette reling van een brug over het water.
Hier moest ik het kanaal even over om langs de andere oever verder te fietsen.
Het is me opgevallen dat de rechterkant van mijn achterband meer slijt dan de linkerzijde.
Ik kreeg een waarschuwing van een voetganger dat uit mijn fietstas een flapje wapperde. Het is een reflecterende strip die grotendeels losgelaten is. Ik laat hem maar even zo hangen. Een beetje slordigheid hoort bij mij.
Inmiddels kwart voor zes. Begin ook al een beetje honger te krijgen, dus schil ik vast wat aardappelen. Een mooie wedstrijd gewenst voor hen die ook kijken.
Spreuk van de dag.
De wedstrijd is pas afgelopen na het laatste fluitsignaal.
T o t M o r g e n.
À demain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten