Plek voor lunchpauze werd overnachtingsplek. Schattige kat in het café.

 Bonsoir, goedenavond. 

Vandaag was het opnieuw een tocht van een halve dag. Ik moest moed verzamelen om op te staan want het hoge gras rond de tent was kletsnat en buiten miezerde het. Deze reis heb ik mijn laarzen niet meegenomen en die had ik nu toch wel geprefereerd boven mijn sandalen. Maar het verliep toch allemaal soepel, mede door het flinke vuur dat ik had aangelegd naast de ontbijttafel. Dat sterkte behalve mijn lijf ook mijn geest.

Er bleven buien vallen tijdens het fietsen en de tegenwind werd ook weer steeds  vervelender. Een vriendin van mij had altijd deze..........

Uitspraak van de dag. 

Niet klagen maar dragen en bidden om kracht. 

Dit had ik mij ter harte genomen. Het was ook beter te doen dan gisteren op een gevarieerder traject, waar ook heuveltjes en bosjes in voorkwamen. 

Na 23 kilometer was het plaatsje met de koffie bereikt. In het uitgekozen café zat een leuke poes boven op de tapkast. Gelegenheid voor mij om die uitgebreid op de foto te zetten en op de status van WhatsApp staat nu een video waarin het beest centraal staat.

De kastelein lokt hem van de tafel af door zijn voerbakje op de grond te zetten. 

 

Een prima keuze heb ik vanmiddag gemaakt. Ik wilde alleen maar even wat eten rond half twee en daarvoor had ik een dikke boomstam gevonden op een tot dumpplaats omgetoverd stuk oude weg. Maar toen ik gegeten had en het zonnetje af en toe doorkwam overviel de slaap me en ben ik op mijn matje heerlijk weggedoezeld, zeker een uur lang. Toen ik wakker was en het zonnetje verdwenen wilde ik toch even weten wat het weer zou doen. Vanmorgen las ik namelijk dat in de middag regen zou komen. Omdat er echter de hele morgen al buien waren, dacht ik dat dat misschien de bedoelde regen al was. Maar weeronline was overduidelijk: Er zouden flinke onweersbuien komen. Voor mij was het toen meteen duidelijk: de tent opzetten. Spoedig daarna regende het inderdaad. En nu ik hier zit, kwart voor acht, regent het ook weer op de tent. Daarvoor was het twee uur droog en heb ik lekker gekookt. Dus alles valt mooi goed vandaag.  Het aantal afgelegde kilometers is met nauwelijks veertig weer flink onder de maat. Maar ach, wat zou dat. Een paar dagen later bij Anneke aankomen, dat vindt ze ook niet erg.

Mijn tot kampeerplaats omgetoverde lunchplek.

Kamperen aan de oorspronkelijke weg. Met de fiets kon ik net om het gesloten hek heen.

Het is wel een plek met wisselvallig bereik. Dat speelde vanmiddag mee in de overweging of ik hier zou blijven ja of nee. Deze nu geschreven blog moet verstuurd kunnen worden. Dus misschien is dat nog even een gedoe.

Toch alvast een prettige avond gewenst.