Bonsoir.
Alweer geruime tijd in het Frans sprekend deel van België. Het duurde erg lang eer ik uiteindelijk een plekje goed genoeg vond om er de nacht door te brengen. Eindeloos moest ik doorfietsen op een fietspad langs de Maas tussen Luik en Namen. Die laatste plaats ben ik zelfs al tot op tien kilometer genaderd.
Het kwam goed uit dat ik vanavond een maaltijd uit blik had die op mijn campinggasje snel warm was. Een vuurtje maken zou moeilijk zijn zo dicht bij de weg. En het scheelt ook in de tijd, want het eten had geen voorbereiding nodig.
Vandaag waren er nogal wat blokkades op de weg. De grootste werd veroorzaakt door ganzen, die het hele fietspad bezetten.
Er was bijna geen doorkomen aan. Maar ik vergat vlieg op, vlieg op te roepen, wat een vriend me aanraadde.
Ook waren er veel van deze vogels met kleintjes. Hun naam ben ik vergeten. Zij staken regelmatig het fietspad over.
Eenden en ganzen.
Ik ben gewond. Mijn linkervoet krijgt teveel aanraking van een sandaal. Gisteren begon het al te schrijnen, en daarom heb ik vandaag met sokken aan gereden. Maar die gaven toch niet genoeg bescherming blijkbaar.
Onverwachts en tegen mijn planning in heb ik vandaag nog opgetreden. In een dorpje niet ver van Luik was veel te doen. Het leek een soort jaarmarkt. Die wilde ik links laten liggen. Er was ook een frietzaak en ik was er aan toe om te eten. Toen mijn buikje gevuld was wilde ik verder fietsen, maar iets in me dreef me toch de markt op. Een andere stem zei dat ik gewoon dat ding even uit de fietstas moest halen. En zo heb ik in een uur tijd het meeste van mijn Franse repertoire weer doorgespeeld.
Het me op deze manier weer even in de mensenmassa begeven is een goede afwisseling van het fietsen door de natuur, hoewel er onderweg ook weer heel veel te begroeten viel. Ik was niet de enige fietser en er waren ook veel wandelaars en hondjes te vinden op het fietspad.
Intussen vraag ik me nog steeds af waar de reis naartoe gaat, oftewel welke wegen leiden me naar mijn plekje in de Ardèche? Via een grote westelijke omweg is nu wat het meest in me speelt. Er staan bezoekjes aan mensen op het programma, maar ik weet nog niet welke. De tijd zal het leren en ik rij zo dat ik zo lang mogelijk alle kanten nog op kan.
Spreuk van de dag
Les fausses noten rendent vivante notre musique.
Vrij vertaald: Aan de valse noten herken je de levende muziek.
Nu ben ik blij dat ik mag gaan liggen. Het is kwart over tien.
Deze ligplaats is op de blauwe punt van onderstaande foto's.
B o n n e N u i t .
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten