Bonsoir, goedenavond.
Het was nog maar nauwelijks licht vanmorgen toen ik niet te peilen geluiden hoorde. Ik lag op een veldje in de buurt van een transportband. Het geratel van het grind dat vervoerd werd was gisteravond opgehouden, maar de geluiden die ik nu hoorde waren anders. Toen ik naar buiten keek zag ik tot mijn verbazing een naar schatting achttal mannen met rode hesjes op die transportband staan. Het leek een soort werkoverleg dat ze daar voerden. Gossie miekie ik moest dringend mijn ochtendboodschap doen. Een vuurtje maken met iedereen om me heen zag ik ook niet zitten, dus tbeewater kookte ik maar op een gasje. De noodoplossing kwam ook want de werkers marcheerden op de transportband naar de overkant van de Seine.
Ik was te laat om te filmen, maar deze man heb ik er nog net op gekregen.
Er kwamen later ook weer mensen terug, en één van hen stapte op me af om me een koekje te brengen, naar zijn zeggen gisteravond gebakken.
Het vroege uur van hun bezoek, half zeven in de ochtend, kwam wel overeen met mijn vroege ritme. Het was voor mij toch tijd om op te staan.
De etappe begon vandaag met een uur fietsen tot Louviers, een stadje waar een Franse chanson over gaat en dat ik wel eens speel. Daar was koffie. Daarna een heel vervelend stuk fietsen over een vlakte waar de tegenwind vrij spel had. De twintig kilometer tot een volgend plaatsje leken eindeloos. Ik had weinig oog voor de toch weelderige korenvelden overal. Ik was alleen maar gefocust op het doel Le Neubourg, zoals het plaatsje heet. Dat leek me groot genoeg voor winkels om daar iets versterkends te kunnen kopen.
Hé dacht ik, ik ga kijken of er een pizzeria is. Een pizza eten paste goed bij mijn lichamelijke behoefte nu en het zou ook een mooie beloning zijn voor het ploeteren dat ik bijna twee uur lang had gedaan.
Mijn alwetende telefoon vond snel zo'n restaurant en ik kreeg een groot rond ding voor mijn neus, waar ik wel raad mee wist.
Geen verrassing dat de pizza helemaal opgekomen is.
Maar daarna, toen ik weer wegfietste, bleek mijn stemming niet verfrist, toen ik weer verder moest tegen de wind door het kale landschap, dit keer met veel auto's om me heen. Nog weer dertien kilometer ploeteren waren mijn vooruitzicht tot een plaatsje waar zowel winkels waren als het begin van een beboster landschap. Een nieuwe focus, want daarna schonk ik mezelf een volgende beloning in de vorm van een plekje zoeken voor de tent, en die staat vanaf vier uur op een plek in de bossen. De verwachte regen is nu op dit moment, half acht, begonnen.
De prei-wortelcombinatie smaakte voortreffelijk.
Vanmiddag trof ik een uitgelaten groep kinderen die aan het kajakken waren onder de brug waar ik overheen fietste.
Bonjourrrrrr
Deze jongen moest zijn volgelopen kajak omdraaien om het water eruit te krijgen.
Een filmpje van het gebeuren komt op de status van WhatsApp.
Er was ook een schattig hondje vanmorgen. Ik stopte vanwege een mooi tuintje, maar het hondje kreeg meer aandacht van mij.
Hier moest ik overheen, zei Google maps maar ik reed toch liever om.
Vandaag geen spreuk, maar ...........
Aanbeveling van de dag (gezien in een Franse stad waar veel fietsers zijn)
Aan alle fietsers die door rood rijden en zonder verlichting:
Fijn dat jullie een donorverklaring bij jullie hebben.
Zo, ik mag weer heerlijk gaan rusten en ik wens u een.......
B o n n e S o i r é e
Prettige avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten