Bonsoir, goedenavond.
Manu is een goede vriend van Anneke. Ik ken hem ook heel goed, bijna even lang als ik Anneke ken. Hij kwam aan met gebakjes bij de koffie die we dronken. Bij deze gelegenheid heb ik de accordeon voor den dag gehaald en Anneke en ik hebben o n s Italiaanse liedje voorgedragen. Bella ciao is de titel ervan.
Op de status van WhatsApp is het te zien en te horen.
Anneke speelt het liedje ook op haar trekzak. Ze is echter, zoals ik gisteren al schreef, geopereerd aan beide schouders en ze moet zich daarom nog een beetje inhouden.
Manu is ook muzikaal onderlegd en hoewel hij nooit accordeon heeft leren spelen toverde hij vlot creatieve geluiden uit het instrument.
Een beetje dramatisch doen, dat lukt me wel.
Manu had mijn bordjes nog even uitgestald.
Toen ik drie jaar geleden hier ook was had Manu het voorbagagerek dat losgeschoten was gelast. Met trots liet ik hem zien dat zijn werk, zoals altijd, degelijk is geweest. En ik vertelde hem dat deze reis het achterrek gebroken was en dat hele aardige fietsenmakers in Charleroi er een nieuw rek op gemonteerd hadden. Met zijn technisch oog merkte hij onmiddellijk op dat van twee van de vier bouten de moeren ontbraken. Vroeg of laat zou het rek dan kunnen gaan zakken. Maar hij had de oplossing in huis, lees: in zijn auto. Even later had ie de ontbrekende moeren op de bouten gedraaid.
Hij gaf ook uitleg aan Anneke hoe ze het beste stenen kan opstapelen. Het beste is volgens hem om ze in een pyramidevorm te leggen.
Manu als leraar bouwkunde.
Bij iedere laag telkens vier keer een halve steen minder. Dan wordt volgens Manu het bouwsel zo stevig als een huis. Het minderen kan ook om de twee of drie lagen zijn bijvoorbeeld.
Voor Anneke is het een bezigheid die zowel haar schouders traint als haar zinnen verzet.
Puzzelen doet ze ook graag en dat doen we nu leuk samen.
Ze heeft de wasmachine laten draaien en daarbij zijn mijn vieze kleren ook schoon door geworden. Onder andere de katoenen trui die ik drie weken constant aan had ruikt nu weer fris en is bijna droog.
Het klokje tikt verder, maar laten we even stilstaan bij Maria.
Spreuk van de dag
Klokken zijn tijdloos.
À d e m a i n .
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten