Goedenavond, bonsoir.
Vanmiddag heb ik Michel en Johanna weer achter me gelaten.
Au revoir, Michel.
We hebben ieder onze weg te gaan, hij met zijn kippen in de grote wereld van de fantasie en ik fiets weer even wat verder op 's-herenwegen.
Toen ik hoorde dat zijn zoon Tristan nu in de buurt is wist ik het vervolg van mijn reis. Ik wil hem ontmoeten, die ik leerde kennen toen hij een jochie van tien was. Hij en zijn vrouw Eve staan met een caravan ergens aan de rivier De Sioule en dat is ongeveer 60 kilometer van Franchesse vandaan in zuidelijke richting.
Tristan reageerde heel enthousiast op mijn voorstel dat ik wilde komen. Ze waren afgelopen december op de bonnefooi al naar Lamastre gereisd om mij te zien, maar ja, ik was in Nederland op de boot. Als ze lang in de Ardèche gebleven waren was ik wel snel gekomen, maar ze zijn na korte tijd
weer gegaan.
Met vader Michel was het gisteravond weer eens heel gezellig. Hij heeft gevoel voor theater en daar kan ik wel op inspelen.
Hier geeft hij zijn kippen waar hij mee op reis is water.
Tok tok, alweer een ei.
Op de status van WhatsApp komt er nog een filmpje van.
Hieronder nog een keer twee foto's van de geliefden op het bankje om te laten zien dat op de voorkant de man een blanke is en de vrouw een kleurlinge, en dat op de achterkant de man een kleurling is en de vrouw een blanke.
En de engel die het huis bewaakt wil ik ook naar voren halen.
Zo zal de slang geen kwaad aan kunnen richten.
Intussen is mijn breiwerk zover gevorderd.
Spreuk van de dag.
Van de dingen die je ziet en niet bestaan moeten we gaan naar de dingen die je niet ziet maar die wel bestaan.
Zoals ik hier een goede nachtrust wens te genieten zo wens ik dat de lezer ook toe.
W e l t e r u s t e n.
Bonne Nuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten