zaterdag 6 juli 2024

Kamperen bij een zendmast

 Goedenavond,  bonsoir.
Ik dacht het nog zo goed gedaan te hebben door vanavond de tent eens vlakbij een zendmast te zetten. Met het oog op de voetbalwedstrijd maar ook om wat gemakkelijker te kunnen bloggen. 


De zendmast.


De tent staat midden in een donker bosje, omdat aan de buitenkant ervan geen plaats ervoor is.




Maar net als op de meeste plekken is er sprake van wisselende contacten.  Het ene moment is de verbinding honderd procent,  iets later is het nog maar één streepje. Zojuist viel ie zelfs helemaal weg en moest de telefoon opnieuw opgestart worden. De reeds geschreven tekst was daarna zelfs weg. Het blijft dus behelpen,  vandaag ook weer. En of ik straks Oranje kan zien voetballen blijft onzeker. Dat is echter minder erg, misschien zelfs beter.
De dag begon vandaag met een verrassing. Toen ik de rits van de tent open deed bleek het zowaar te beginnen met regenen. Dat weersverschijnsel heb ik lang niet meer meegemaakt. Daar had ik helemaal niet mee gerekend. De lucht was helemaal grijs zelfs. Ik snel de tent uit, het struikgewas in om er wat hout uit te halen, zodat ik ieder geval een theevuurtje kon maken voordat de regen erger zou worden. En toen de tent in voor het ontbijt. 


De theepan staat klaar voor het ontbijt. 




Wat ik normaal nooit doe deed ik nu wel: op weeronline kijken om te weten hoe lang de regen aan zou houden. Liever niet de hele dag op deze plek was mijn wens. Maar de voorspelling was gunstig: Het zou vanaf kwart over tien al droog worden en dat dan ook de hele dag blijven. 
Het kwam allemaal uit, het was zelfs al eerder uitgelekt.

Mijn zonnecollector kon zelfs nog even worden opgezet. 

Het bos leek me uitgestorven,  alleen maar bezocht door jagers tijdens het jachtseizoen,  te zien aan al die bordjes die de jacht verbieden voor vreemden.
Maar toen ik goed en wel de tent aan kant gedaan had kwam er zowaar een fietser op een mountainbike langs. Hij legde me uit hoe ik verder kon rijden zonder terug te hoeven op het spoor van gisteren. 
Al met al weer wat laat vertrokken,twaalf uur pas. Het was mooi fietsen in een lekker zonnetje en  ergens in een dorpje hing aan de klink van de voordeur van een huis de.........



Spreuk van de dag(In het Engels)



Neem de tijd om je leven gelukkig te maken. 



Door deze stadspoort moest ik om in het plaatsje Baudun te komen.


Einde verhaal voor vandaag. Nog even snel kijken naar het einde van de wedstrijd van Engeland tegen Zwitserland. 
Ik wens u ook een genoeglijke avond, of u nu van Turkse of Nederlandse afkomst bent.

Tot morgen.

À  d e m a i n ..


Geen opmerkingen:

Een reactie posten