Goedenavond, bonsoir.
Vanmorgen heb ik Tom en het gezin van Mateo weer achter me gelaten en ben de wijde wereld in gefietst.
Maar niet ver. Na twintig kilometer zag ik een lege boerderij met heel veel ruimte eromheen. In eerste instantie heb ik daar wat brood gegeten als lunch, maar het bleek een heerlijk rustige plek te zijn om er de rest van de dag te vertoeven. Onder andere heb ik er een flink stuk gebreid en tegelijkertijd werd mijn telefoon in de zon opgeladen.
Een driedubbel hart zou ik kunnen inbreien.
Onderweg heel veel bermbloemen gezien. Regelmatig kwamen bossen met paarse kattenstaarten voorbij.
Dezelfde bloemen als van doorgeschoten andijvie.
Op de status van WhatsApp een filmpje van al die bloemen in de bermen.
Hoe mijn reis verder gaat is lekker onduidelijk. Maar de eerste tweehonderd kilometer liggen vast. Ik wil naar Franchesse waar Michel, een oude vriend, met zijn vrouw woont. Ooit, heel lang geleden heb ik in dat huis ook gewoond en sindsdien doe ik op mijn reizen regelmatig Franchesse aan, altijd onverwachts. Ze zijn nu ook niet ingelicht.
Op naar Franchesse.
Spreuk van de dag.
Le travail c'est la santé,
Le repos c'est la conserver.
Arbeid zorgt voor gezondheid.
Rust zorgt voor het behoud ervan.
Oirschot:
Plaats voor een grapje:
Tot morgen.
À d e m a i n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten