Goedenavond, bonsoir.
Wat een hitte zeg. De hele dag heb ik hier onder de bomen gezeten op hetzelfde plekje van gisteren, proberen een houding te vinden waarin het zweten onder controle te houden is.
Tristan is vanmorgen met zijn moeder en haar man naar het stadje Granat geweest om er voor een paar weken boodschappen te kopen. Zelf kan ie vanwege zijn ogen geen auto meer rijden. Toch klaagt ie niet en is altijd opgewekt. Het komt ook omdat ik vrolijk ben, zegt hij, dat trekt vrolijkheid aan.
Vanavond zouden we weer gedrieën eten van mijn vuurtje en ik had ook een lijstje voor hem. Maar pizza stond er niet op. En dat had hij ook meegebracht voor vanavond. Ik zat met mijn handen in het haar. Wat moet ik nou in godsnaam met een pizza hier. Ik heb geen magnetron.
Maar vanavond bleek dat Tristan van wanten( van pizza's) wist. Hij heeft ooit in een pizzeria gewerkt.
Na het koken van mij op de gebruikelijke manier was het nasmeulend vuurtje genoeg en niet te hard om er de reeds voorgebakken pizza op gaar te krijgen en hem ook niet te laten aanbranden.
Op de status van WhatsApp staat het uitgebreid gefilmd.
Tristan is bijzonder lief voor zijn vrouw Eve.
Mijn vraag was ook of we die pizza nog wel op zouden krijgen naast die hele pan vol met groenten en ook de salade die er nog bijkwam. Geen probleem, ze hebben toen ze gingen alles wat over was meegenomen en kunnen er morgen nog van genieten. Want zelf koken ze nooit hier. Ze betrekken een schuur met een hoop rommel, opslag, en ze hebben geen gasje. Het is tijdelijk want ze proberen vanuit hier de aankoop te regelen van een stukje grond niet ver hiervandaan.
Vanavond gehoord van hun drama afgelopen winter. Ze wilden mij in de Ardèche opzoeken en zijn onverwachts naar Lamastre gereisd, waar ik niet was. Daar alletwee erg ziek geworden en in twee verschillende ziekenhuizen gelegen. Eve was bijna dood, maar heeft het uiteindelijk gered. ......
En nu troffen we elkaar dan toch op mijn reis die waarschijnlijk het einddoel Les Costilles zal hebben. Morgenochtend vertrek ik. In die grote grote hitte. Het zal niet meevallen.
In de koffer van de accordeon zitten de tekeningen die Eve en Tristan voor mij maakten.
Links sta ik, alias Gérard, met accordeon, rechts Tristan die onder de douche staat en van bananen houdt. Ik zie er afgepeigerd uit, al zeg ik het zelf.
Eve legt de laatste hand op haar cadeautje voor mij.
Intussen is het kwart voor tien en is het wat houdbaarder geworden in de tent. Morgenochtend 8 uur komt Tristan hier afscheid van me nemen en daarna kan ik nog een beetje in de koelte fietsen.
Uitdrukking van de dag.
Letterlijk betekent de Franse uitdrukking:
Hij heeft zich in het meel laten rollen
Prettige avond.
B o n n e S o i r é e.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten