Goedenavond, bonsoir.
Vanmorgen zijn we met zijn drieën: Ellen, Andries en ik, naar het huis van Mateo en Floriane gelopen om het bouwwerk van Mateo dat daar in de tuin staat te bezichtigen.
Andries is ook iemand die in zijn leven veel gebouwd heeft. Onder andere heeft ie zijn huis in Zoelen helemaal heropgericht vanuit een staat van verval. Daarom vindt hij het heel boeiend om hier Tom te ontmoeten, en vandaag heeft ie ook kennis gemaakt met Toms compagnon Mateo.
Maar ook maakte hij kennis met het hondje Caramel.
Bovendien is Andries ook technisch onderlegd. De auto waarmee hij nu met Ellen op reis is heeft ie zelf omgebouwd tot camper. Op zijn beurt was Mateo zeer geïntrigeerd door dit rijtuig dat hij gisteren in een glimp even zag en is vanmiddag een uitgebreid kijkje komen nemen met Floriane.
Andries heeft vanmiddag Tom adviezen gegeven omtrent het technische gedeelte van diens wagen.
Maar even later werden de twee aan tafel geroepen, waar Ellen een grote kom wortelsalade op etaleerde. Tesamen met het restant van de ratatouille van gisteren en enkele kippenboutjes werd het ons laatste avondmaal.
Morgen vertrekken zowel Andries en Ellen als ik namelijk. Mijn fiets heb ik vanmiddag alvast opgezadeld voor morgenochtend.
Een vlinder zat rustig op de grond in Toms atelier, maar plots vloog ie weg. Hij was daarna moeilijk te volgen, zoals de meeste vlinders. Een video ervan staat op de status van WhatsApp.
De spreuk van de dag is te lezen op de natuurbegraafplaats die hier in de buurt is.
Het kerkhof is de meest rijke plek op aarde. U vindt er alle hoop en alle dromen die nooit vervuld zullen worden.
Toen ik drie jaar geleden hier ook was, was de beeldhouwer nog bezig met het maken van dit beeld.
Een prettige avond is mijn wens en als u dit morgen leest hoop ik dat het een mooie dag wordt.
T o t M o r g e n.
À demain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten