Goedenavond, bonsoir.
Het vinden van Tristan heeft nogal wat voeten in de aarde. In wat voor situatie hij leeft is mij nog niet duidelijk. Michel, zijn vader, wist het ook niet precies. Via verschillende mails kreeg ik deze dagen uitgebreide beschrijving bij welke boom ik linksaf en bij welke ik linksaf moest gaan om hem te vinden. Ergens bij de rivier is dan een fantastische plaats voor mij om te kamperen. Maar vandaag kreeg ik plots te horen dat hij dit weekend in een schuur verblijft in verband met het aangekondigde onweer. Dit was tenminste wel een precies adres en te vinden op googlemaps. Rond 1 uur was ik er. Het blijkt een gezellige hameau te zijn met enkele knus bewoonde huizen. Alleen kon ik er Tristan niet vinden en ook belletjes naar hem werden niet aangenomen. Ook waren er geen andere mensen.
Toen ben ik maar in de buurt gaan kamperen, maar tot op heden geen reacties op mijn mails en telefoontjes.
Vanmorgen op weg hiernaartoe trof ik geen winkels waar ik uitgebreid boodschappen kon doen, dus moest ik er vanmiddag nog op uit. 6 kilometer zonder bagage naar een redelijke supermarkt leek me wel te doen, maar de via googlemaps gevonden route bleek een ware weg door de jungle. Afschuwelijk. Maar goed dat ik geen bagage bij me had. Op de terugweg heb ik tien kilometer omgereden. Al met al was het veel van het goede voor mij. Ik was bekaf en überhaupt blij dat ik de tent weer gehaald heb. Maar eten en drinken heb ik nu voor een paar dagen en nu kan ik weer uitrusten.
Er is trouwens ook sprake van om eventueel binnenkort Jan en José te ontmoeten. Ze zijn momenteel op vakantie in Frankrijk en 70 kilometer ten westen van mij.
Vanmorgen was er bij het café een ontmoeting met een Nederlands stel dat op een elektrische tandem aan het toeren was.
Ik mocht wel even een foto maken toen ze gingen.
Vanaf het terras zag je daar zo onze fietsen staan.
Doeiiiiii.
In hetzelfde dorp zie je dit:
Heel veel velden met zonnebloemen overal terwijl ze op veel plaatsen het koren aan het maaidorsen zijn.
Een filmpje ervan komt straks op de status van WhatsApp.
Ik denk dat ik vanavond niet meer ga koken. Net voordat ik ging voor die barbaarse tocht naar de winkels had ik vast een blik cassoulet warm gemaakt en gegeten.
Zou het nog gaan onweren? Het dreigt een beetje en er lijken wat druppels te vallen. Lekker in de tent gaan liggen lijkt me een goed idee.
Op mijn graf komt misschien te staan:
Uitdrukking van de dag
Hier rust ik verder.
W e l t e r u s t e n voor straks.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten