Ben doodsbenauwd, letterlijk en figuurlijk. Een hele moeilijke dag is nog niet afgelopen.

 Goedenavond,  bonsoir.

Ik weet niet hoe ik het heb. Geen idee hoe ik de avond door moet komen. De hele dag loopt het zweet me over mijn lijf en vooral rond en in mijn ogen. Er is geen vleugje wind te bekennen. Vanmiddag om drie uur had ik al een op zich geweldige kampeerplek gevonden, maar het was gewoon niet mogelijk om ergens te gaan staan of te gaan zitten zonder dat ik onwel werd van de onaflatende stroom zweet die van mijn gezicht kwam. Van armoe ben ik maar weer op de fiets gestapt, de enige manier om het een beetje uit te houden. Een rare gewaarwording niet te mogen stoppen en beangstigend dus. Het angstzweet brak me dus ook nog uit.

Sinds vier uur ben ik nu met een tweede poging bezig. De tent staat, maar het is me ook onmogelijk om daar in de buurt te gaan zitten. Ben van lieverlee maar al lopend enkele aardappelen gaan schillen. Maar niet teveel en met een halve bloemkool erbij. Het moet allemaal nog op kunnen ook en honger heb ik niet maar eten moet wel, vind ik.

De tent staat in de buurt van de rivier De Dore, maar bij de rivier zelf mag je niet komen: Priveterrein van waarschijnlijk de vissersclub. Maar ik ben er toch op gelopen, onder de barrière door, om hier op een bankje te gaan zitten schrijven. Het is hier een klein beetje meer uit te houden.

Zittend op een bankje is alles net iets comfortabeler.

Hier kunnen de vissers naar de wc neem ik aan. 'Het huisje van het geluk". Mits het natuurlijk lukt.

Er staat nu ook een camper met een Nederlands stel voor de barrière van deze vissersplaats. Ze weten dat ik voor de afkoeling hierheen ben gegaan. 

Onderweg kwam ik tegen de........

Spreuk van de dag. 

Het tegengestelde van armoede is niet rijkdom, maar het kunnen  d e l e n .

( Van Abbé Pierre)

Indrukwekkend waren ook onderweg enkele treinviaducten.

In 1869 is het bouwwerk afgekomen. 

Onderweg veel maisvelden, afgewisseld met zonnebloemen. 

Een filmpje komt op de status van WhatsApp. 

Voeg veeg, met een papiertje nog maar een keer over mijn gezicht. Ik snak naar adem. Maar weer teruglopen naar de tent. Hoe kom ik de avond door???? Hoe krijg ik het eten naar binnen?  Hoe kan ik in deze omstandigheden ook nog een vuurtje verdragen? Gelukkig is de natuur zo geregeld dat het vanavond en vannacht koeler wordt. Of het onweer ook zal komen? Hé, ik hoor dondergeluiden  gauw naar de tent.

Tot morgen.

À   d e m a i n .