Goedenavond. Bonsoir.
Het doel om Tom te bezoeken op zijn terrein is vandaag bereikt. De laatste 33 kilometer gingen vrij snel. Tom was er nog niet, want hij had ook nog enkele boodschappen te doen vertelde hij vanmorgen door de telefoon. Maar ik kon lekker comfortabel op een stoel plaats nemen, een boterhammetje eten en een halve fles ijsthee erbij drinken. Na een klein uurtje kwam Tom zelf tevoorschijn van achter me vandaan met in zijn armen, zo leek het, een heel groot vat met wijn.
Er had inderdaad ooit wijn in gezeten, maar hij had het lege vat op de kop getikt om het als regenton te gebruiken in de toekomst.
Ondertussen had ik ontdekt dat mijn rechtervoet dik was
Ik heb het er maar niks op die nu ineens gezwollen is. Toen ik even met de fiets aan de hand een steile helling op liep voelde ik plots wat prikken aan de bovenkant van de rechtervoet en een insect vloog weg. Het deed even pijn, maar dat duurde niet zo lang, zoals meestal bij een wespenbeet. Maar de voet bleef toch een beetje trekken. Toen kwam ik bij Tom aan, die nog niet thuis was, en deed ik mijn sandaal uit om te kijken hoe het daaronder was. Ik schrok: helemaal opgezwollen de bovenkant dus.
Laten we hopen dat het allemaal weer snel bijtrekt.
Deze dagen mag ik gebruik maken van de auto waar Tom jarenlang zijn chantiers mee bezocht. Vier jaar lang zelfs samen met een vrouw, Sophie.
Knap hoor om het in zo'n kleine ruimte met zijn tweeën uit te houden.
Nu staat deze auto al drie jaar op zijn terrein, fungerend als gastenverblijf.
Ik lig er nu even op het bed.
Tom is op het terrein een ruimte aan het creëren, waar hij onder andere aan mensen uitlegt hoe hij de huizen van binnenuit isoleert.
De ruimte in aanbouw.
Eerst wordt er een stramien van riet aangelegd, waarna er een leemlaag overheen komt. Een en ander is te zien op de status van WhatsApp.
De meester legt uit.
Het was rond half vier dat ik het dorpje Plaisance kwam binnengereden.
De 473 kilometer tussen Pauls huis in Bretagne en Plaisance zijn volbracht.
Even later betrad ik her terrein van Tom.
Vanmorgen half twaalf reed ik weg van het leegstaand huis waar ik bijna een etmaal lang mijn intrek in genomen had.
Spreuk van de dag.
Een prettige avond nog gewenst en......
T o t M o r g e n.
À demain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten