Goedenavond, bonsoir.
Tom is in zijn woonunit bezig salade klaar te maken en kip te bakken. Ondertussen zit ik op een stoel, waar ik de hele dag haast niet van af te slaan was, naast het tot keuken omgetoverde atelier in wording. Vanmorgen nuttigden Tom en ik daar al ons ontbijt. Het gebouw bestaat nog maar een week.
Intussen hebben we onze maaltijd achter de kiezen. De door mij klaargemaakte bloemkoolschotel werd gecompleteerd met Toms aandeel.
De ontbijttafel vanmorgen met de stoel waar ik heerlijk op gezeten heb vandaag en waar ik nu ook weer op zit.
Zoals ik al ooit vertelde hebben Tom en ik elkaar voor het eerst ontmoet op de fiets in Schotland, zo'n 40 jaar geleden. Hij was toen bezig met een rondje om de wereld. Ik geloof dat hij toen ook al dit symbool op zijn arm had.
Vandaag heeft Tom uitleg gegeven over het hoe en waarom van het motief op onderstaande foto.
Op de eerste plaats vormt het een opening naar de onderliggende lagen, om uitleg te geven hoe de isolatie van de muur in zijn werk gaat in de verschillende stadia. Je ziet riet eronder, dat nodig is om als hechtlaag te fungeren voor de leem die erop komt. Om het riet op de muur te krijgen heeft ie een speciaal pistool of hij gebruikt een nietmachine.
Op de tweede plaats maakt het motief meteen een creatieve versiering.
Op het filmpje op de status van WhatsApp legt Tom uit dat hij met behulp van tape, plakband tot het gewenste resultaat is gekomen.
Vandaag heb ik het laatste van de veertig uit Nederland meegenomen theezakjes verbruikt. Daar ik er ongeveer een per dag bij het ontbijt gebruikt heb moet het vandaag dus ongeveer de veertigste dag van mijn reis zijn.
Vanaf nu komen de zakjes voorlopig niet meer van Albert Hein.
Uitdrukking van de dag.
Bij Tom hebben we ruimtelijk u i t z i c h t.
H u p H o l l a n d h u p.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten