Zondag bezoekdag.

 In Nederland als ik op de boot woon is zondag de dag dat ik zoveel mogelijk thuis ben.

De mensen weten dat en komen spontaan zonder aankondiging op bezoek, hoewel met onze apparatuur  nog wel even van tevoren geïnformeerd wordt.

Hier in Frankrijk echter ben ik niet zo rijk gezegend met zoveel contacten en heb ik deze regel ook niet.

De ervaring leert dat alleen thuis zijn op zondag vaak tot wat nare gevoelens van eenzaamheid leidt.

Waarschijnlijk heeft dat te maken met dat dan de sfeer in de lucht is dat mensen elkaar overal bezoeken.

In tegenstelling tot Nederland is juist zondag hier bij uitstek de dag dat er veel en drukke markten zijn.

Een prima oplossing is dus dat ik in de weekenden juist uit spelen ga, toerneetjes van twee of drie dagen.

Maar vandaag is dat nog niet het geval en heb ik een omgekeerde bezoekdag gehouden, namelijk naar de mensen toe.

Al heel lang ben ik al niet meer bij Marc geweest.

Hij woont hier een kilometer vandaan maar met een flinke klim in het traject.

Niet dat we elkaar nooit zien, dat gebeurt vaak op markten eventjes en hij is de laatste jaren wel hier bij mij geweest enkele keren en verteld dat hij boomwortels bewerkt tot kunstwerken.

Deze heb ik nu aanschouwd, maar hemzelf niet.

De deur stond open, de lamp was aan, ik kon gewoon binnenlopen.

Buiten een uurtje gewacht op het bankje.

En geconstateerd dat zijn bron ook goed loopt.

Waarschijnlijk zal Marc in Lamastre zijn geweest om daar op een terras zijn vrienden te ontmoeten.

We zullen elkaar in ieder geval daar weer tegenkomen.

Daarna naar Yvon en Olivier gegaan, waar ik een zeer regelmatig contact mee onderhoud en die waren wel thuis zoals verwacht.

We hebben weer wat meer bijgepraat.

En de hond hield zich meestal niet zo gedeisd als hier.

Hij kon niet van me afblijven.( en ik niet van hem)

Groetjes van Yvon, hier op de foto, en van Olivier.

En een goede avond verder.

Groetjes van