Vanmiddag vond ik dat ik deze spreuk maar eens op moest schrijven.
Een goede vriendin kwam daar een tijdje geleden mee.
Mijn ervaring is dat veel wat er met en in je gebeurt niet verklaarbaar is met ons gezond verstand.
Je kunt je soms lange tijd ernstig zorgen over iets maken en plotseling iets doorkrijgen wat je moet doen om van die stress af te komen.
Dit overkwam laatst deze betreffende vriendin.
Het blijft voor ons toch altijd zoeken naar de juiste weg, die ergens in de hemel voorgeschreven is en vaak worden wij daarbij geholpen door wezens die je sprookjesfiguren kunt noemen.
Vandaag zei iets in mij dus dat ik maar wat moest gaan schilderen.
Ook een reeds geschreven verhaal staat nu in verse kleuren te prijken als onderste van deze serie.
De wat onduidelijke Franse tekst die bovenaan staat legt uit dat je eerst de smaak van azijn moet leren kennen om die van de wijn te waarderen.
De bordjes van vandaag zijn uitgezaagd uit bewaarde delen van mijn oude bootje, die meegekomen zijn met mijn buren een paar jaar geleden.
Behalve schilderen was er vandaag ook een bezoekje aan de buren.
Ook neem ik tussentijds wat door uit een encyclopedie, een bladzijde met COU legt alles uit over COULEURS,(kleuren) en COULEUVRES, wat slangen zijn.
Die komen hier veel voor maar zijn niet giftig.
Voor de blog zit ik nu op een heerlijk plekje in de zon.
Hier ga ik vaker zitten 's-avonds, want behalve goed bereik is hier ook verlenging van de zonnedag.
Op Les Costilles is de zon namelijk al anderhalf uur onder.
Maar daar is het nu etenstijd.
Bon appétit !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten