Onrustig geslapen, omdat ik zo vroeg op moest.
Half zeven zoals afgesproken in Lamastre bij het café naast de farmacie, en spoedig daarna troffen we elkaar.
Maar tot mijn verbazing ging de auto van Wim de andere kant op dan richting Yssingeaux, maar richting vanwaar ik vandaan kwam.
Het bleek dat we elkaar verkeerd begrepen hadden en dat de markt van Vernoux het doelwit was van Wim.
Maar daar had ik niet speciaal zo vroeg voor op hoeven te staan, dat was voor mij een uurtje fietsen en rond negen uur thuis vertrekken in plaats van nu half zeven, daarvoor had ik gisteren niet zoveel stress hoeven te hebben.
En nu sta je daar om zeven uur ' s morgens al in Vernoux terwijl half tien beginnen te spelen een mooie tijd is.
Maar ben de tijd toch goed doorgekomen in de ontspannen sfeer die in Vernoux altijd heerst.
Heb weer een beetje geoefend in het opbouwen van de stellages van Wim, want deze zomer zullen we wel vaker samen op stap gaan en Yssingeaux komt in juli en augustus zeker een paar keer aan de beurt.
De man in het blauw is de marktmeester die hier in overleg is met Wim en een standhoudster over de plek die Wim mag innemen.
Haar grijze auto op de hoek zal ze wegrijden en daarvoor in de plaats komen Wim zijn spullen.
En hier worden boeken en folders uitgestald.
Hier is hij al aardig geïnstalleerd.
Mezelf installeren was eenvoudiger. Met de accordeon vond ik al snel een plaatsje, met enthousiasme begroet door de groenteman naast me en tegenover me had ik alle aandacht van het dochtertje van de kooplieden.
Alleen de moeheid van het weinige slapen hinderde me een beetje.
Op weg naar een andere speelplaats trof ik op het centrale plein een groep muzikanten met versterkte apparatuur.
Geen muziek die ik mooi vond, maar anderen hadden er wel oren naar want vanaf een terras werd geapplaudisseerd.
Ik denk dat er deze tijd meer min of meer professionele groepen op markten te vinden zullen zijn, omdat ze vanwege de maatregelen niet in zalen terecht kunnen.
In dat geval zal ik deze zomer niet zo vaak naar verre markten gaan waar ik veel moeite voor moet doen.
Maar Vernoux is en blijft de moeite waard voor mij. Er was weer veel wisselwerking met het publiek en genoeg waardering.
Wim daarentegen had bijna geen aanloop op de hem toegewezen plek.
Ook hij was moe vandaag, en dat kwam vooral omdat hij gisteren in Valence een drukke dag had, maar wel met positieve ontmoetingen.
Wim gaat voorlopig niet meer naar Vernoux.
En nu is het tijd om de boodschappen tot een maaltijd te maken. Het worden rode bieten vanavond.
Een smakelijk eten toegewenst.
En de groeten van deze poes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten