donderdag 31 maart 2022

Buikkramp

 Misschien iets verkeerds gegeten gisteren. Die boerenkool met spekjes smaakte heerlijk, maar de spekjes, hoewel in het plastic, lagen er al van voor dat ik twaalf dagen geleden naar Ageeth fietste.Een soort buikkramp lijkt het en vaak naar de WC geweest.

Zoals de lezers zullen beamen was het vandaag een winterse dag in Nederland. Vanmorgen bij het opstaan zag ik de sneeuwbuien over de Maas waaien.
Een blik op mijn smartphone toonde een foto van Narda , omgeving Deventer, die toen ze vanmorgen naar buiten keek dit plaatje zag.




En ook dit:



 

De bloeiende fruitbomen krijgen het ook moeilijk, las ik in een Franse krant.
Door het zachte weer liep de bloesem voor en deze week wordt er op veel plaatsen vorst verwacht, zelfs tot min tien graden.
Vorig jaar is hierdoor ook al veel oogst verloren gegaan.
Nu ziet het er hetzelfde uit.
Ze noemen het ook wel LA LUNE ROUSSE, de maanstand die in april vaak tot een koudegolf kan leiden.

Vanmiddag kwam er onverwachts bezoek.
Hanny had wel gebeld en geappt dat ze wou komen, maar dat was net in een periode dat ik even niet op dat ding wou kijken.
Bovendien staan mijn geluiden vaak zacht of onhoorbaar. Ik houd niet van gebeld worden.
Maar Hanny had het gewaagd op de bonnefooi en ik was thuis.

Vrienden vragen hoe het met de duim is en iemand vroeg zich af of ik wel aardappelen kon schillen.
Dat hab ik altijd gekund, maar heel moeizaam in het begin na het ongeluk.
Maar ook dat gaat nu al steeds beter.
Een wonder, het zelfgenezend vermogen van ons lichaam.





Nu dan, het zit er weer ongeveer op voor vandaag.
Tien over acht, de duisternis doet bijna zijn intrede.
Nu nog het tweede bord van de broccoli, die klaargemaakt is op de kachel die de hele dag heeft gebrand .

Veel warmte toegewenst in deze kille dagen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten